2009
Jaaroverzicht 2009
26 december 2009. Gisterenmorgen zaten Ko en ik aan het kerstbrood mèt amandelspijs (erg lekker!) en buiten sneeuwde het. Het werd nog weer even allemaal wit. Ik kan me niet heugen dat ik dat ooit eerder heb meegemaakt! 
Later veranderde het in natte sneeuw en vervolgens regen en werd het op het terrein hier een enorme zooi, maar dat mocht de pret van de ochtend niet drukken.

Dochters en partners kwamen door de viezigheid hierheen en stortten zich direct op de gereedliggende puzzel. Het was er een van het WNF met een soort ark van Noach voorstelling, dus iedereen kon zich aan een of ander beest wijden. 11 uur was hij af. 
Tinka maakte tussendoor even een heerlijk uiensoepje, ik regelde de boerenkool en tevoren tiramisu gemaakt en vruchtensalade en het was heel erg gezellig!
Claire zag er schattig uit in een sexy jurkje met ruimte. Echte positiejurken bestaan geloof ik niet meer, maar er is zo veel keus tegenwoordig dat het ook niet meer nodig is, geloof ik. 

T. en R. waren hier ieder met hun eigen camper. Robert woont altijd in een camper, hij werkt dan weer hier, dan weer daar: makkelijk. Tinka heeft haar eigen wagen en houdt hem regelmatig gezelschap. Haar katten gaan mee en hebben inmiddels een eigen in/uitgang in het ding. Tinka heeft alleen maar rechterhanden en heeft alweer e.e.a. aangepast: kattenluikjes aangebracht, plek voor de bak geregeld zodat er geen hinder van is, plaats ingebouwd voor haar apparatuur, die ze als musicus graag bij zich heeft. Ze is nooit bang om iets aan te pakken, leuk! 

22 december Het dooit en er valt op het ogenblik wat natte sneeuw. Ko is even naar Nijmegen en ik zit te luisteren naar een kerst CD. Ik ben dol op kerstmuziek, altijd geweest. Dit is er eentje uit Canada. 
In een bijlage van de Volkskrant lees ik het volgende:

'Tartaar van aardpeer en mierikswortel met bloedworst, langoustine en schuim van appel en haringkuit.' 

Veel gekker moet het toch niet worden. Ik dacht dat het een suggestie voor het kerstdiner was, maar het is een onderdeel van een  beoordeling van een restaurant.   
Wij eten met kerstmis, zoals altijd, boerenkool met worst samen met mijn drie dochters en hun partners. Ik ga wel tiramisu maken als toetje, in de eigenmakieversie lekkerder dan wat ook. Ik heb geen last van kerststress.
20 december Zojuist heb ik het voor het eerst sinds jaren echt zien sneeuwen. Veel dikke vlokken. Er ligt wel 20 cm. Het is ook veel minder koud, 'n graad of 3, maar er is meer wind. 

Overal wit!

 

Zojuist zat er een boomklever op de pinda's!

Vanwege (bijna) 25 jaar getrouwd verraste Ko me gisteren met 25 schitterende, witte rozen.
19 december We hadden het al tijden geleden afgesproken, Gita en ik, vandaag zouden we een rommelmarkt doen en het werd Harderwijk. Om 7 uur beginnen met op tafel zetten, d.w.z. om 6 uur op en in het donker bij een temperatuur van ... -14!!! naar Harderwijk. Natuurlijk direct de handelaren aan je tafel, maar verder nogal stil met die kou en het publiek was uit op héél goedkoop. De sfeer onder de verschillende verkopers was wel gezellig. 

Achter ons stonden mensen te verkopen voor een goed doel, een project in Suriname, en zij konden alles gebruiken dat aan het eind van de dag niet verkocht was. Prima! 

18 december Erg mooi en erg koud buiten! 

Vandaag heel leuk met dochter A.C. een pretecho laten maken bij nichtje Barbara, die als vroedvrouw werkt in een groot kraamcentrum. Zo'n echo is een prachtige uitvinding en ik had het uiteraard nog nooit gezien. Alles gaat dit keer helemaal goed. Het was trouwens ook erg leuk om Brab weer eens te zien. Ze paste vroeger vaak op Claire, grappig!  
17 december Sneeuw in Voorthuizen en vandaag een dagje rust. Er vallen genoeg dingen te regelen.

16 december De auto moest een beurt en verder stond er nog een hele waslijst op het klussenbriefje. Bij Toyota kregen we het geinige nieuwe autootje als leenauto: Toyota's New Top Model, haha! Hier even bij ons oude appartement aan de Potgieterlaan waar ze overal aan het afbreken en bouwen zijn, een wirwar van eenrichtingverkeer, lastig. 
Een ander onderdeel van het parcours was het consulaat van Tanzania, verrassend ondergebracht in een bedrijf waar ze trucks verkopen. Bij de parkeerplaats een fraai, dichtbegroeid met laaggesnoeide cotoneaster, erg mooi met een vleugje rijp. Iets voor Cor?

14 december Nu zitten we weer hier. Na een heel rustige reis, vol verrassingen. 
Poes moest mee, maar zij houdt niet van reizen. Het eerste dat ik doe op de dag van vertrek is haar een pil geven tegen reisziekte en zenuwen. Toen we bij Béziers waren was zij al 35 keer van voor naar achter gelopen in de auto: op mijn schoot, naar achteren en weer terug. Bij Montpellier, een half uur later was dat 45 keer, dus was ze al een stuk rustiger. Bij Nimes had ze zich bij haar noodlot neergelegd. Het gekke is dat ze onderweg altijd eet alsof er nooit meer een kans gaat komen om te eten: alles. Ze grist bijna de boterham uit je vingers. Terwijl het gewoonlijk een kleine eetster is, die bijna niets lust. 
Verder was het onvoorstelbaar rustig tot aan Metz. 's Zondags rijden er bijna geen vrachtwagens, alleen koelwagens hebben, geloof ik, toestemming. Die komen ongeveer allemaal uit Spanje, maar we passeerden ook de nodige grote wagens uit, merkwaardig, Finland. Meestal zijn er ook b.v. veel Polen, maar het duurde tot ver voorbij Lyon toen ik de eerste zag: die kwam wel uit Bydgoszcz, de enige stad in Polen waar we regelmatig komen.
Nu de departementen. Nog voor Béziers hadden we nr 12 gescoord, Aveyron, een departement dat we meestal missen. Ook zagen we beide Corsica's en 2A zelfs 4 keer. Ondanks het feit dat het zondag was hebben we maar 25 van de 95 departementen niet gezien. 3 ervan zagen we na de Luxemburgse grens, de allerlaatste, nr 40 - les Landes - toen we thuis waren: op de parkeerplaats recht tegenover ons ... 
De eerste Nederlandse auto zagen we pas na iets van 500 km. Heel eigenaardig was een zwarte auto met Arabische letters; we wisten niet waar hij vandaan kwam: uit Marokko, Tunesië? Hij reed te hard. Voor de eerste tolpoort had hij ons al een keer ingehaald, maar bij de tolpoort werd hij aangehouden en even later kwam hij weer voorbij scheuren. Dat gebeurde vervolgens nog 3 keer.  Leuk hoor, departmenten en nationaliteiten turven! Overigens zag Ko de auto van Rob en Hieke, de andere kant op, ongeveer 30 km vóór (wat ons betreft) 'le Soleil de Langres', een kunstwerk langs de kant, precies halverwege. 
Het was heel rustig weer, aanvankelijk variërend tussen de 3 en 5°. In de buurt van Nancy zagen we wat sneeuw in de berm en af en toe vielen er ook fijne vlokjes. De temperatuur ging wat naar beneden, 1 of 0°. 
Ko rekent altijd zorgvuldig uit hoeveel hij waar moet tanken om bij de 2e pomp in Luxemburg de tank helemaal vol te kunnen gooien. Daar sneeuwde het, dunnetjes, natte grond, waar zich auto's en mensen bevonden, verder wit. Maar toen we de Ardennen inreden reden we ineens in een heel dichte sneeuwbui, nauwelijks zicht en van die stuifsneeuw over de weg. We schrokken behoorlijk, want zagen een verder moeizame tocht voor ons. Niks was minder was: nog geen kilometer verderop was het voorbij en verder was het droog. Er werd wel gestrooid!!!  

11 december Maar nu nog even hier! Ook niet slecht: 20°, geen wind, de zon aan, boterhammetje erbij, wow! De deuren staan open en de kachel is uit. Heerlijk, toch!
Nog drie weken: dan zitten we (o.a.) hier
met uitzicht op olifanten en sneeuw (op de top van Kilimandjaro)
8 december Af en toe gebeurt het: we kopen een zakje groentjes en laten het in de auto liggen als het warm is. Dan vind je t.z.t. één grote bal groentjes, die je met geen mogelijkheid meer uit elkaar kan krijgen. 
Maar weggooien, daar hebben we allebei een hekel aan, dus nu, omdat we allebei nog al verkouwerig en hoesterig zijn, knippen we er af en toe een stukje af. Gaat heel goed!

5 december Vandaag is zo'n dag dat ik liever in Nederland zou zijn, maar daar staat tegenover dat we met openhangende jassen een heerlijke wandeling hebben gemaakt door de wijnvelden. 
We hebben vanmorgen genoten van warme chocolademelk en kruidnootjes, gekregen van buurman Cor, gaan vanavond aan de boerenkool en kijken dan later TV waar, ongetwijfeld, sinterklaasprogramma's zullen zijn. Iedereen is hier zo'n beetje weg, het is een soort niemandsland.

In twee verschillende cryptogrammen, NRC en Volkskrant, stond vandaag twee keer hetzelfde lange woord: afhaalchinees en hulpsinterklaas. Maf!
29 november Gisteren weer een hele dag competitie. In Béziers, lekker dichtbij, maar evenzogoed om een uur of 12 weg en pas om kwart voor 10 thuis. Het ging niet goed, dus we zijn eruit. Waren we maar gewoon lekker thuis gebleven, want we zijn nog steeds allebei snipverkouden. Het is niet prettig spelen als je je niet goed voelt. Er waren bovendien heel veel mensen, dus we zaten hutjemutje. Kost ook nog 's 36€!

27 november Claire en Bondy houden een korte vakantie in Barcelona, voorlopig waarschijnlijk de laatste vakantie met z'n tweeën. Vandaag namen zij de trein en wij de auto naar Figueras en daar hebben we gezamenlijk geluncht. Claire begint een beetje te bollen, leuk. 
Maar er wachtte mij een nog een grote verrassing. Bij de koffie later werd Bondy serieus en 'popped the question'. Bondy is een alleraardigste, moedige en vrolijke man, dus ik wil hem dolgraag als schoonzoon!
Het zal nog wel even duren voor dat het gaat gebeuren, so wie so ná de baby.  

26 november Vandaag Thanksgiving in Amerika. Dat is nou een feest wat ze van mij best op de kalender mogen zetten - eerder dan het suikerfeest -  want we hebben toch allemaal heel veel om dankbaar voor te zijn: vrede in ons land, vrijheid: om je eigen mening te hebben,  om te zijn wie je wilt zijn, dak boven je hoofd, elke dag eten op tafel en massa's gelegenheid om dingen te doen die je leuk vindt. 
23 november Het weekend moesten we spelen in Sète. Het ging niet zo goed: waren we in de eerste ronde 1 en wonnen we alle matches, dit keer verloren we er 3 en wonnen we er 3, maar al met al leverde het niet meer op dan een 11e plaats en er gingen er maar 9 door. Hetgeen ons een vrij weekend in april oplevert, ook niet slecht, want dan willen we uiteraard naar Nederland. (Waarschijnlijk vergezeld van bridgevriend Antoine en zijn vrouw, die wel eens naar de Keukenhof willen.)

Sète is wel leuk, met veel water. Het doet een beetje aan Venetië denken. Helaas was ik mijn tas vergeten, dus moesten we vandaag weer terug om hem te halen. Onderweg passeerden we een auto uit ... China!
17 november Met het begin van het koudere seizoen verdwijnen de vele insecten. Wel blijven er vrijwel de hele winter vlinders, bijen en hommels vliegen zodra de temperatuur iets van 10° is en de zon schijnt, maar mieren en vliegen in huis houden ermee op, gelukkig! 
Evenzogoed zag ik vanmorgen een mier in de slaapkamer en had Ko een vlieg ontdekt. Ko greep dus de vliegenmepper en Dees verdween schielijk door het kattenluikje, want Dees houdt niet van: stofzuiger, kleine kinderen, honden en vliegenmeppers! 
Blijkbaar had Ko de vlieg in kwestie gemist, want ik zag hem even later, toen Ko naar een computerklus was vertrokken,  tevreden in zijn handen wrijven op het keukenraam!

15 november Het is nog steeds erg mooi buiten en daarom zet ik maar eens foto's op onze site voor degenen die geen idee hebben hoe fraai het landschap in deze omgeving is. Zelfs de verzameling 'maisons sécondaires' is schattig! Ik zag nog een veld vol madeliefjes. Omdat het hier heuvelachtig is is de berm van de weg vaak hoger, dus ik keek een beetje van onderen tegen de achterkantjes aan, waardoor ze meer roze laten zien. De onderste foto heet 'rijtjes': druiven, olijfbomen, gras?, populieren, heuvels en de wolken ook nog een beetje.

14 november Dit jaar doen we weer eens mee met de paren competitie. Wij zijn er niet zo goed in: bij paren maakt een overslag vaak een groot verschil en je moet dus altijd proberen zo veel mogelijk slagen te maken, desnoods riskeer je er je contract voor. En je moet vaak sans spelen als het kan, want sans levert al direct bij de eerste slag 10 punten meer op. Daarom vinden we viertallen eigenlijk leuker, het is preciezer en die 10 punten meer of minder doen er niet toe.

Maar omdat het eerst niet zeker was of Mike en Mary dit jaar wilden/konden viertallen besloten we toch maar iets te ondernemen en schreven we ons in voor 2 paren competities. De eerste kwamen we net door, trouwens de eerste keer dat dat lukte, want eerdere pogingen in vroegere tijden mislukten al in de eerste ronde. 
Vandaag speelden we de eerste ronde van gemengde paren, d.w.z. elk paar bestaat uit 'n man en 'n vrouw. 33 koppels in de vrij kleine ruimte van de bridgeclub in Pézenas, warm en flink wat lawaai. 1 uur beginnen, eerste wedstrijd om even na vieren afgelopen: wij 19e van die 33 paren, niet veel soeps. 
Om 5 uur de tweede; we scoorden daarin ruim 60% en eindigden uiteindelijk als 6e, niet slecht. Tegen tienen waren we weer thuis. Mike en Mary hadden zich in dezelfde competitie op een andere locatie ook geplaatst (als 2e!) en nu moeten we volgende keer tegen elkaar, haha!!!

13 november Het ging om de winterbloemetjes: Cor had uitgevogeld dat het plantje een soort wilde rucola is en heeft er een salade mee gemaakt, artistiek geheel en ook nog erg lekker! En het was gisteren zulk heerlijk weer, dat we hem buiten konden opeten!
11 november Ieder jaar vergeet ik het weer en maken we plannen voor vandaag, die dan moeten veranderen: het is een nationale feestdag hier (einde 1ste wereldoorlog) en alles is dicht. 

Ik vond er nog een. Ik dacht dat ze de korte periode koud (met nachtvorst) in oktober niet overleefd hadden. Deze is wel gehandicapt: zielig pootje!
10 november Dit is een erg leuke crocus en ik ben blij dat hij er weer staat, want vorig jaar was hij er niet of nauwelijks. Zo te zien zonder virus (dat heeft dit soort blijkbaar snel). Voor wie het willen weten: crocus medius of ligusticus.

Met het nare weer is het altijd weer lekker om een legpuzzel te doen. Dit is een soort van Haasteren - iets minder leuk - en heeft als onderwerp: druivenpluk!
9 november Op 1 november was het uit met het mooie weer. Sindsdien is er bewolking, veel wind, regenbuitjes en het wordt niet veel warmer dan een graad of 10, 11. Dat betekent afzien vanaf het moment dat je uit bed stapt, afgezien van de paar minuutjes onder de douche of even in een snel te verwarmen auto! Nou ja, straks zitten we een maandje in Nederland, waar we het huisje altijd makkelijk warm krijgen. Met nog een tropische onderbreking, helemáál te gek!
In Nederland had je in november een paar dingen om de, wat mij betreft meest gehate maand, op te vrolijken: kuifeendjes in buitenwater, de eerste narcissen, die zo heerlijk ruiken, en mandarijntjes, de 3 troosters van november. De mandarijnenoogst van dit jaar is niet goed, geloof ik, ik heb lekker nog geen echt lekker exemplaar kunnen vinden. Kuifeendjes en narcissen daar doen ze hier niet aan. Meestal echter is het hier in november nog lekker weer ...
Toch is er wel weer iets leuks: er staat weer een groepje crocus medius te bloeien. Die waren vorig jaar weg! Als de zon weer eens schijnt en ze gaan open ga ik een foto maken! 
En de roodborstjes zijn er weer. Die komen eind september en beginnen dan te zingen. Volgens mij heeft het weinig nutfunctie, want er wordt niet gebroed en signalen naar andere roodborstjes zijn dus niet erg nodig, maar gezellig is het wel. 
De clementientjes van de markt vanmorgen zijn heerlijk! Klein, hard, sappig en iets aan de zure kant: 1€ voor een net vol. Hè, gelukkig!
7 november Onze buren A&W hebben een deeltijdhond, Siebe van der Zee heet hij. Onze andere buren, C&M, hebben een voltijdhond, Bardot, maar ze zijn zelf niet zo voltijd in Frankrijk. Mocht het toevallig zó uitpakken dat zowel Siebe als Bardot hier zijn dan is het groot feest voor die twee. Niet makkelijk te fotograferen vanwege de ruime hoeveelheid beweging. 

Het is reuzeleuk om ze samen lol te zien hebben  en je denkt automatisch aan het beroemde gedichtje van Godfried Bomans: 'ik wou dat ik twee hondjes was'.

Mijn eigen onduidelijke foto heb ik vervangen door een van Cors hand.

5 november Ze zijn er weer en ik noem ze altijd winterbloemetjes. Veel velden staan zo vol met dit pretentieloze  plantje, dat het lijkt of het gesneeuwd heeft. Volgens mij is het een soort koolzaad. Ze zullen er de hele winter zijn, wel tot eind maart. Het is me nooit gelukt om ze in eigen tuin te krijgen, hoewel ik ze al een paar keer gezaaid heb. Ik wil ze best, want je kunt ze in een vaasje zetten en ze ruiken ook nog lekker.

 
3 november De pot met goud ligt vandaag achter het kerkje van Pierrerue. Als we aangekleed zijn moeten we even gaan zoeken! 

Het is uit met het mooie weer. In oktober hebben we de kachel nauwelijks aan gehad, maar nu is het fris en waait de tramontane. 
29 oktober Het rode katje dat laatst bij ons zat en die ik dinsdag i.v.m. dagje bridgen ondanks de regen heb moeten buitensluiten - Spriet duldt geen gezelschap en de garage laat ik niet open als we weg zijn -  heeft een huis gevonden bij de zoon van Mirjam, onze Franse buurvrouw. Ik had er over lopen tobben, maar nu ben ik blij dat te weten. Er was zich niemand voor het beestje komen melden, dus w.s. was hij gewoon op straat gezet, zoals hier vaak gebeurt.

Het is trouwens nog altijd verrukkelijk weer, ruim 26° vanmiddag, 's nachts iets van 10. 
28 oktober Vanmiddag speelden we 'Masters', zo'n toernooi dat een keer per maand in heel Frankrijk gespeeld wordt. 1176 paren deden er mee en wij waren 6e, niet slecht voorwaar. Dat leverde een vracht punten op! We moeten er dit seizoen eerst 19000 terugverdienen voordat we hogerop kunnen komen. 
Ik heb nog niet gemeld dat we afgelopen zaterdag in de eerste ronde open viertallen - gespeeld met een Frans medepaar - fors verloren en direct werden uitgeschakeld! Het kan verkeren ...
27 oktober Vóór mij in het postkantoor wilde een mevrouw een Colissimodoos hebben. In Nederland hebben ze iets soortgelijks. De meneer achter de balie vroeg naar de waarde van de toekomstige inhoud van het pakket. Ongeveer 300 franc, zei de mevrouw, en ging dat - na enige aarzeling - omrekenen naar euro's ...

Er zat vanmorgen een ringmus in de amandelboom. Nog niet eerder gezien hier. Ook in Voorthuizen zie ik ze heel af en toe.

De eerste gasten voor volgend jaar hebben zich gemeld!
22 oktober Ik word oud! Gisteren werd ik ermee geconfronteerd. 
Ko en ik hadden een uitnodiging gekregen voor een feest in Nederland. De dochter van heel goede vrienden werd 30 en is ook nog eens zoiets als 10 jaar getrouwd. Buitengewoon attent om ons, twee ouwetjes, uit te nodigen. 
De uitnodiging zelf was fraai vormgegeven en om een of andere reden in het Engels, terwijl Nederlands toch zo'n mooie taal is. Maar ze zullen wel veel buitenlandse vrienden hebben. 

Nu kunnen wij niet in Nederland zijn op de datum van het feest: je rijdt niet even 1300 km heen en 1300 km terug voor een feest, en tot half januari in Nederland blijven zit er ook niet in. Ik wilde wel graag schriftelijk bedanken voor de uitnodiging en laten weten dat wij er helaas niet bij zouden zijn. Zo heb ik dat lang geleden geleerd met 'Hoe hoort het eigenlijk'. Maar dat ging zomaar niet

Achternamen zijn blijkbaar uit: Rinus en Mathilde geven een feest (ik verzin maar wat!)
Probleem 1: hoe heet hij van achteren? Daar kwamen we achter via het vermelde e-mail adres.
Een vaste telefoon is, geloof ik, ook ouderwets en dan wordt het lastig mensen te vinden via b.v. het internet-telefoonboek: daar staan ze dan niet in. 
Probleem 2. De vader van het meisje weet uiteraard waar zijn dochter woont, maar schrijft haar geen brieven: hij rijdt er zó naartoe of pakt de telefoon. Papa wist geen adres, behalve gedeeltelijk, want jonge mensen wonen vaak in een 'horst' of  'zoom' of zoiets. Maar hij wist een postcode. Die bleek niet correct. 
Dat was probleem 3! Gelukkig kan Ko op zijn computer ongeveer altijd alles vinden ...
Ik ben een half uur bezig geweest voordat ik de envelop geadresseerd had!

Mijn complimenten aan het  feestvierende paar: er stond niet 'Cadeausuggestie' met een getekend envelopje op de uitnodiging. Ik hoop, dat ze wat betreft uiterst modern zijn en dat dè grote trend wordt!
20 oktober Om 1/4 voor 8 weg en om 1/4 voor 9 's avonds weer terug. We hebben parencompetitie gespeeld in Montpellier in een clubgebouw, dat we niet kenden. We moesten dus zoeken en dat tijdens de ochtendspits. 51 spelletjes gespeeld, heel vermoeiend , in een vrij lawaaiige zaal. Gelukkig wel door naar de volgende ronde. 
Het regent hier. Wel lekker, maar na één dag ben je het alweer zat, want het hoort hier niet!
19 oktober Meneer internet belde wéér op dat het niet ging lukken. Gelukkig werkt het op het ogenblik, de wind is ook weg. Nu wordt het woensdag, want morgen moeten we spelen in Montpellier, op een onbekende plek met weinig parkeerruimte. 8 uur weg?
Vannacht heeft het gevroren hier in de buurt! Oktober!
Gisterenmorgen zat er een mooi, rood katje met half lang haar in de tuin. Maand of 5, nergens bang voor, ook binnen niet. Hij stierf van de honger en stonk behoorlijk. Schoongemaakt e.d., Spriet kwaad, uiteraard. Gisterenavond heb ik hem buiten gezet, luik dicht, maar hij kon in de garage. 
Toen we gingen slapen heb ik het luik voor Daisy weer opengezet, dus vanmorgen om 8 uur zat hij in de keuken te eten. Hij stonk niet meer, gelukkig. Ik heb hier en daar briefjes opgehangen en er een bij de mairie achtergelaten. Ik hoop dat er snel een eigenaar komt opdagen, anders moet hij naar het asiel. Het is een wat opdringerig typje, maar wel lief!

17 oktober Het internet is nog steeds hachelijk. Die meneer die zou komen belde om 5 voor 6 dat het maandag ging worden Toevallig doet het 't nu even wel, gauw van profiteren!
Vandaag onze eerste competitie gespeeld. Gewonnen en nog niet eerder vertoond: alle 6 de matches! 

16 oktober Er is ook altijd wat. Nu zitten we zonder internet! Er zou vandaag iemand komen kijken, maar die belde om 5 voor 6 op dat het maandagmorgen ging worden ...

We moesten de smalle boekenkast in de woonkamer leeg maken om hem van de muur te kunnen halen, want dáár komt de leiding binnen. Nou ja, krijgen die boeken ook een beurt. Stof genoeg, trouwens.

Sinds gisteren hebben we de kachel aan. De thermostaat, tegenwoordig ver weg in de andere boekenkast, werkt nu beter. Overdag blijft hij dan automatisch uit, want dan is het wel weer een graad of 19.

14 oktober Het is plotseling koud geworden, d.w.z. 's nachts. Het is nu, bijna 4 uur, nog 21° hoor. Maar de meeste planten staan al in de serre.


Toen we hier net woonden is er een ongelukje gebeurd met de gootsteen waardoor het ding direct lelijk was en nu begon de kraan ook te lekken, dus tijd om te vervangen door eentje van praktisch - en platter - roestvrij staal.
We vroegen de leverancier Mr Richard ook naar een wat groter blad voor de keukentafel: 800€. Dat hebben we maar even laten zitten. We vonden vervolgens op MP een goede tafel voor 35€, alleen moeten we die nog even in Groningen gaan halen. Wie moet er een dezer dagen met een lege auto naar Groningen?

Ko is vanmorgen aan het karwei begonnen. het is een heel 'gekloot' om zijn favoriete uitdrukking maar te gebruiken. De hele keuken ligt vol zaagsel en stof. 

Zo, en nu is het weer klaar. De keukenvloer is weer eens gedweild en ik heb ook de andere boekenkast gedaan. Kunnen we weer een weekje gaan niksen. O nee, zaterdag eerste competitiedag van het seizoen!
11 oktober Vandaag speelden we een tournooi in Lamalou les Bains, 'n km of 40 hiervandaan in de bergen. Er waren opvallend veel gehandicapten, in  rolstoelen en met stokken. En de stoelen wiebelden ook. Eigenaardig. 

De meneer op de foto, met een zuurstoffles op zijn rug, won. Zijn ademhaling verliep kennelijk niet zo soepeltjes, maar hij kon verrekt goed bridgen.

Wij deden het slecht met maar 45% en 24ste van de 32, oei!
10 oktober Vanmorgen werd ik alweer wakker van het Franse nieuws. Niet dat het erg vroeg was, een uur of 10 - we gaan altijd laat slapen - maar toch. Ik ben maar eens gaan kijken waar die radio nou stond. 

Je zult het amper geloven: links van het huis met de groene luiken, hier toch een meter of 80 vandaan, zat een wat oudere meneer een muurtje te metselen. En zijn radio stond niet veel harder dan hij bij ons te horen was! 

Kennelijk werkt de tunnel tussen de huizen en het hellinkje naast Frank en Valérie als een enorme luidspreker.

9 oktober De rust in ons aardige dorpje wordt de laatste dagen flink verstoord. Boven is de SAUR - het waterbedrijf - met een graafmachine een sleuf aan het graven en dat zorgt voor aardig wat herrie. Beneden zijn ze iets anders aan het doen, bouwen?,  en daar staat de hele dag een radio aan, keihard, ik kan het hier af en toe letterlijk verstaan: alleen maar politieke ouwehoeren, vreselijk, nog erger dan popmuziek! Ik hoor de graafmachine trouwens net wegrollen. Gisterenavond hebben we een flink onweer gehad en dus viel de elektriciteit uit. Net bij 2 voor 12. Veel regen. We kunnen er wel weer een tijdje tegen. 
8 oktober Hèhè, REGEN! Vannacht is er aardig wat gevallen, op het ogenblik is het droog - 20° nog steeds - maar St Chinian is onzichtbaar en buurvrouw Mirjam is in haar tuin aan het werk met een grote capuchon op.

De foto is van een uurtje later, toe er weer wat licht was.
6 oktober Vandaag heb ik snijboontjes uit de diepvries gegeten. Nou houd ik alleen van verse snijboontjes. Je kunt er zelf de slechte stukjes uitsnijden - snijboneninvriezers hebben geen tijd voor dat soort details - en ze zijn knapperig in tegenstelling tot de slappe, ontdooide dingen. Maar ja, iemand had, toen we even niet opletten, een vrijwel volle zak diepvries snijbonen in mijn vriesvak gestopt. 
Ik heb in een Jappenkamp gezeten. Dat is HELEMAAL NIET zielig, maar ik heb er wel aan overgehouden dat ik geen eten weggooi, als het niet bedorven is. Dus eet ik tegen heug en meug diepvriessnijbonen.  
Nu ben ik tegenover gasten betrekkelijk duidelijk over mijn ideeën betreffende het achterlaten van eetwaren. Niet doen. Desondanks heb ik nog twee zakken met uitheemse koeken (over, want er zijn er al een paar op)  - taaitaai met chocola eromheen, ik vind het niks - slagroomversteviger, een fles bakmiddel en een fles mayonaise, spul om naar fruit makende gelatine(pudding) te maken, kruiden, die ik nooit gebruik, maar misschien over 3 jaar toch zal weggooien, 'n pak cracottes,  etc.
5 oktober Ik ben dol op van alles, maar een paar liefdes springen eruit: afgezien van familie en vrienden - dat spreekt vanzelf - ben ik dol op Afrika, poppen, taal, amaryllissen en bidsprinkhanen, om er maar eens een paar te noemen. 

Vanmorgen vond ik de ene liefde tussen tussen de andere. De amaryllissen overzomeren op het balkon vóór. Veilig voor slakken en min of meer beschermd tegen de zon. Ik geef ze regelmatig water en mest totdat het koud begint te worden. Eerst stop ik met mest geven, dan wordt ook de kraan dichtgedraaid en begint een rustperiode voor de bollen, 2 of 3 maanden bij 12 graden of wat meer en dan weer opplanten. Elke bol die minstens 3 bladeren heeft gehad zal bloeien.  

Je komt in deze tijd van het jaar, als hun leven bijna ten einde loopt, heel veel bidsprinkhanen tegen. Elke dag wel een of twee.

Vandaag naar de Abbey de Fontfroide geweest, alwaar een orchideeën tentoonstelling werd gehouden. Hele mooie abdij, hele mooie orchideeën en heel mooi weer. Als je meer over de orchideeën wilt weten moet je op de tuinsite wezen. 
3 oktober Poes heeft haar mand weer terug, zij blij! Maar de verwarming is nog niet aan.

Ik vind het altijd zo lief als Daisy haar staart wast. Die houdt ze dan met een pootje vast.
2 oktober Het is zo'n puinhoop in ons 'bureau' dat we maar eens gaan opruimen. Eindeloos veel boeken, handwerk- en computerspullen. Om 3 uur houden we het voor gezien, nog niet klaar, maar een deel is al netjes. Je krijgt altijd een massa ruimte terug als je eens flink uitmest.

Het raarste wat ik tegenkwam waren 2 identieke adreskaartjes, één van een Franse tulpenkweker, de ander van een Nederlandse poppenonderbroekenmaakster ...

28 september Onze w.s. laatste gasten van het jaar zijn vertrokken en nu moeten we onszelf weer gaan amuseren. Dat kun je b.v. doen door de vertaalmachine aan het werk te zetten. Wat denk je van de volgende adviezen over het afspelen van een 3SA contract? 

Je hebt 8 top trucs en 2 pakken die kan potentieel produceren de negende truc. Welke pak, schoppen of diamanten, moet je spelen? De kansen vóór de schoppen en de juiste behandeling is om de kas voor de ace en de koning. U maakt 3 trucs wanneer het pak breekt 3-3 of een eer is tweede in elke hand. Vergeet niet, met het oog op de mededelingen van de tegenstanders te verbreken, de harten twee maal eend. 

Voor de niet bridgers: een 'truc' is een slag, een pak (suit in het Engels) is een kleur, met kas wordt incasseren bedoeld, met een eer een plaatje en de mededelingen - uiteraard niet geoorloofd aan de bridgetafel staan voor de communicatie. Dat is de mogelijkheid om elkaars hand, altijd via kaarten, te bereiken. Als je als leider een aas hebt in de kleur waarin gestart wordt in een SA contract, moet je die vaak 1 of 2 keer 'ophouden', om te zorgen dat de partner met slechts weinig kaarten in die kleur zijn partner in die kleur niet meer kan bereiken, mocht hij aan slag komen. De 'eend' in de laatste regel is de vertaling van 'duck', maar dat betekent in de context duiken of ophouden.
26 september Het heerlijke van Frankrijk is dat je eind september nog tot een uur of 10 's avonds buiten kan zitten eten met z'n allen. Een heel stel Zoeterwoudenaars bij elkaar, Indische hapjes en een paar flesjes wijn: God in Frankrijk kan het niet beter verzinnen. 


Merkwaardig feit: 5 mensen die al hun leven lang een bril dragen (Ko maakte de foto) en een met contactlenzen. Zouden de mensen in Nederland slechtere ogen hebben dan elders?
 

22 september Frans, hier op bezoek, kwam waarschuwen dat er nog meer bezoek was: een babyslangetje in het zwembad. In zijn volle lengte ongeveer 50 cm lang, mooi getekend, fel oranje oogje. Op de kant rolde het beestje zich zodanig op dat z'n kop in het midden van zijn lijf lag, prachtig beschermd, maar moeilijk te fotograferen. Opgerold had hij een diameter van ongeveer 10 cm.

21 september Vandaag zijn we gaan kijken of we ergens een oogstmachine aan het werk konden zien. En ja, dat kon, dicht bij huis zelfs. Deze machine werd door een tractor gesleept, maar er zijn ook 'automotrices' die het op hun eentje aankunnen. 
Het gevaarte rijdt over een rij druivenstokken heen en snijdt ze aan de zijkanten recht af, waarbij de meeste druiven gegrepen worden. Binnenin worden de druiven van de eventuele takken gerukt en opzij geduwd in twee bakken met schoepen erin. Een ventilator blaast de bladeren naar buiten. Later worden takken met de hand verwijderd en worden de bakken boven een grote bak achter weer een andere tractor omgekiept en rijdt de man van die tractor de oogst naar de Coöperative om ze te laten persen. 

20 september De nazomer levert nog een schat aan prachtige bloemen op. Het begint meestal met de cyclaampjes, die zich hier goed uitzaaien. Dit is podranea, een soort klimplant, behalve dan dat ie niet klimt, maar geleid moet worden, net als klimrozen! Ik vind hem erg mooi en hij bloeit lang. We zijn nog in  afwachting van de sternbergia's, een bolgewas dat op een grote gele crocus lijkt, erg laat dit jaar, en de hoge, rode salvia's, die dit seizoen heel veel extra water nodig hadden. En wat een heerlijke camera toch!  12 september Leuk speelgoed. zo'n nieuwe camera! In deze tijd van het jaar is er altijd wel een model te vinden. Ik kan er op iets van 5 cm bij komen. 

Het is nog steeds warm, aan het eind van de middag zo'n 28° en 's nachts iets van 18. Heerlijk!

 
  Foto voor Gita! 

Frans en Rick zijn aangekomen en genieten van koffie met mokka éclairs. Intussen leest de koningin de troonrede voor.

Het is wat minder warm, vanmorgen om 9 uur maar 14°. Het is ook bewolkt, misschien krijgen we wel een beetje regen. Vervelend voor het bezoek, maar goed voor de tuin.
9 september Terug van een kleine week Nederland. Dochter 2 werd geopereerd, alles goed, en op de foto kan ze alweer lachen. Gelogeerd bij dochter 3, leuk, met haar maffe kat Steve, die graag met een pepertje speelt en een heel aparte manier van liggen heeft!
Het jonge stel ging naar een feest met als leiddraad 'dieren'. Ze hadden er veel werk van gemaakt! We hebben dim-sum gegeten en ik heb voor het eerst sinds jaren weer veel in de tram gezeten. Gelukkig werkten de strippenkaarten nog, want die O.V. chipkaart moet je speciaal aanschaffen.
Daarna nog twee dagen gezellig bij Joke en Joop gebivakkeerd! Gewandeld in het heempark van Leiderdorp en met Joke's broer een middag gevaren, door Leiden en door de polders. Dat was heerlijk, want het was zo'n gouden najaarsdag met zon en heel aangename temperaturen. 

Op Schiphol stonden lange files voor de controle van de handbagage en naar de gate was ongeveer 20 minuten lopen! De twee-uur-tevoren-aanwezig-zijn regel is dus niet zo heel gek. De echte zomerdrukte is al voorbij, ik was er vanmorgen om kwart over vijf en het was bepaald geen spitsuur; bovendien had ik van tevoren via internet ingecheckt. Maar ik was toch alles bij elkaar ongeveer een uur bezig vanaf binnenkomst tot neerploffen op een stoel bij gate D85. Het was trouwens wel heel druk bij de koffieplekken.

 

In Nederland lag een nieuwe camera op me te wachten met heel veel pixels en een goede macro. De foto's moeten vanaf heden beter worden!

Vanaf het water kon ik een foto maken - met de nieuwe camera - van het huis waar ik ooit met mijn eerste echtgenoot en kinderen gewoond heb. Het was een mooi oud huis, maar ook heel koud. We beleefden daar de gruwelijke winter met al die ijzel: 78/79? of een jaar later? Het was niet warm te stoken! Ik weet nog dat het 's morgens 14° was in de keuken, echt wat voor mij ... 

Om wat meer over fotograferen te leren heb ik boekjes over digitale fotografie besteld en een tip helemaal aan het begin is, heel curieus:schiet tegen de zon in! Ongeveer het eerste wat ze vroeger tegen je zeiden als je voor het eerst een camera in handen had was: met je rug naar de zon ...
2 september Het is vochtig en de tuin begint weer te bloeien. De oogst is volop aan de gang. Sinds we hier zijn is er wel e.e.a. veranderd. Zo zien we nooit meer de typische oogstkarren van weleer: lange bakken waarvan de zijkanten een V vormden. Tegenwoordig zijn ze vierkant en modern. Ik heb ook nog helemaal niet met de hand zien plukken, maar er worden van die hoge, vaak blauwe plukmachines gebruikt. 
30 augustus De tijd van de bidsprinkhanen is weer aangebroken. Je ziet ze nu vaak Deze Truus is lekker dik en zit vandaag op de verbena beneden. Dit is ongeveer ware grootte!

Ik heb een andere camera gekocht en die ligt op me te wachten in Nederland, waar ik volgende week zal zijn, D.V. Met 3x zoveel pixels, een Nederlandse handleiding en daarbij 2 boekjes over digitaal fotograferen. Dan moeten de foto's maar eens beter worden!

Het is flink afgekoeld, vanmorgen was het 'maar' 18°. Lekker wel, in ieder geval wat slapen betreft. 
27 augustus Altijd lastig om iets voor jarige mannen te verzinnen, als je niet aan de afgezaagde wijn wilt. Ko bedacht op de markt in Narbonne dat hij wel een grotere schoudertas wilde en de tas was dus geen verrassing meer, maar wel de inhoud: ik had via eBay Amerika 2 series 'Boston Legal' besteld en op tijd binnen gekregen. Nooit aan gedacht dat DVD's uit Amerika ook wel eens niet op onze afspeelapparatuur zou kunnen passen! Gelukkig weet Ko bijna altijd een trucje: hij heeft een Amerikaanse laptop, 2 jaar geleden gekocht tijdens onze vakantie daar, gewoon in de supermarkt! en met een kabeltje van het een of ander (hij heeft volgens mij een koffer vol kabeltjes en toch altijd weer behoefte aan een ander kabeltje) kan hij via de laptop de serie afspelen. 
's Avonds val ik tegenwoordig bijna bij alles op de TV in slaap, tenzij ik onderhand iets anders doe, maar 's morgens gaat het prima. Vandaag hebben we tijdens de brunch - heel laat wakker geworden - gekeken naar een prachtige aflevering met als thema: euthanasie. 
Ik vind het een razend knappe serie, gespeeld door topacteurs. De situaties zijn vrijwel altijd idioot, maar de ondertoon is bijzonder serieus en het gaat meestal om actuele maatschappelijke kwesties. 
Een van de advocaten, Jerry, is een Asperger met ook nog een tikje Tourette en na verloop van tijd is dat een onderdeel van de persoon en kijk je er niet meer van op: Hij is nou eenmaal een Asperger, dit of dat dat hoort erbij en zie je alleen nog maar wat hij kan en zijn superieur gespeelde emoties. 
Andere, steeds terugkomende figuren zijn een advocate, die maar 1m22 lang is; een dikke, zwarte advocaat, die graag in vrouwenkleren loopt en een van de hoofdfiguren is Denny Crane, die lijdt aan  beginnende Alzheimer - hij noemt het zelf 'mad cow's disease' - gespeeld door William Shatner, ooit Captain Kirk uit Startrek. (In een van de afleveringen zegt hij een keer: I used to be captain of a space ship!) Twee van de drie hoofdfiguren, Denny Crane en Alan Shore, hebben ooit hun entree gemaakt in 'The Practice'. 
25 augustus Het heeft vannacht en vanmorgen behoorlijk wat geregend. Ik ben er blij mee - hoewel: als je het bovenste laagje aarde wegkrabt zie je dat er pas 1 cm nat is! - maar vraag me af of het voor de wijnboeren prettig is. De oogst is net begonnen. Ik kan me voorstellen dat, als je vandaag plukt, het niet veel uitmaakt, maar dat als je druiven bijna goed rijp zijn er veel kans op schimmel e.d. ontstaat.
24 augustus Bijna 12 uur 's nachts: Het REGENT, hoera!
23 augustus Daisy mag ook graag relaxen bij het zwembad. Ze is nu een week of twee zonder trui en het gaat goed. Misschien helpt de peperdure, homeopathische behandeling toch wel.

De hitte gaat onverminderd door, al is het iets minder: 33° nu, 4 uur 's middags. Een flinke bui zou erg welkom zijn. 
Anne en Herman zijn vanmorgen doorgereisd; híj had het wel te kwaad met al die warmte. We zijn nu even zonder bezoek tot 8 september. Dan rijd ik - na een kort bezoek aan Nederland - met Joke en Joop hierheen en daarna komen de laatste gasten. In januari komt er nooit iemand!
19 augustus De Polen zijn weer terug naar huis - tot hun leedwezen - en morgen komen er nieuwe gasten. Ze krijgen het even zwaar voor de kiezen, want we hebben nog steeds een hittegolf: aan het eind van de middag is het 37° en dat is echt héél warm. We worden het nu wel een beetje zat. Regen valt er al helemáál niet, ja, laatst 5 druppels vol woestijnzand en dan is de auto gelijk vies. Daar schiet je dan ook niets mee op!
12-15 Augustus. In Béziers was het de jaarlijkse feestweek: de Feria met altijd 7 heuse stierengevechten. Niet alleen in Spanje populair, maar ook in verschillende plaatsen in Zuidelijk Frankrijk. De stad staat dan een paar dagen op zijn kop en honderdduizenden Fransen en toeristen vermaken zich. In de binnenstad is een groot feest (eten dus!) en de corrida's (picadores te paard) en novilladas (picadores te voet) in de Arena van Béziers trekken (nog steeds) veel bezoekers. Rare taferelen kom je daarbij tegen.
15 augustus In dit klimaat van uitersten heb ik verschillende kledingmodulen: echte winterkleren met alles, 10-15° id. zonder legging, 15-20° lange broek, T-shirt lange/korte mouw, 20-25° halve broek/rok T-shirt korte mouw of mouwloos, bij 25-30° komen de  jurken in beeld en daarboven ga ik liefst voor 2 delige outfit, waarvan één een tropenjurk. Tegen die tijd gaan we ook zwemmen.
Bij de bedden is het al net zo: dikke dekbedden met een opgevouwen fleece-dekentje aan het voeteneind, dan iets dunnere dekbedden met idem, als het warm wordt de dunne flodderdekbedden van Ikea, als het heet wordt de tropendeken (helaas een beetje stug, in Nigeria had ik ze van dunne wol, die waren lekkerder) en tenslotte - als het om 12 uur 's nachts nog 30° is - alleen de dekbedhoes met de tropendeken opgevouwen a.h. voeteneind. 
Nu het zo heet is - gisteren rond 6 uur 's avonds (als het op z'n heetst is) was het 38° - gaat 's morgens, als er geen muggen te vrezen zijn, eerst alles open, ramen en deuren; om een uur of 12 's middags gaan alle die ramen en deuren plus de gordijnen dicht. Om een uur of 6 gaat de airco aan. Als we gaan slapen gaan dáár de ramen wijd open, met horren, dus OK.  Een heel gedoe. 
Mijn ideale temperatuur is 27 of 28°, voor 's nachts iets van 18. Waar vind je dat? In Zimbabwe b.v. op 1500 meter hoogte. Het heerlijkste klimaat van de wereld.

Pools, zegt Ko altijd, is geen taal: het is een keelziekte! Als ik iets aan Pools doe vraag ik me altijd af hoe het in vredesnaam mogelijk is dat een taal zo nodeloos ingewikkeld wordt. Neem nou b.v. de Poolse equivalent voor 'wij willen': dat is 'chcielibysmy', uitgesproken als chtsjelie'bisjmi, accent op bis. Hoe kòm je erop! Przeziebienie is verkoudheid. De computer hier geeft me niet de mogelijkheid om de nasalisering van de 2e e aan te geven.  de uitspraak is zoiets als psjezjenbjenje en dat zjen-stukje moet dan door je neus. 
12 augustus Polen en eten, dat hoort zonder meer bij elkaar. Aniela en haar zus hebben voor ons een verrukkelijke taart gebakken. Ze hadden de meeste ingrediënten uit Polen meegenomen. Op de bruiloft van Aniela n.l. stond deze taart tussen de wel 100 andere gerechten en ik kon er maar niet van afblijven: harde onderlaag, laag room en frambozen in een laag van bosvruchten-jelly. Er rest ons nog één puntje, daar gaan we morgen om kibbelen. Of vanavond.
Gisterenavond werden we boven te eten gevraagd. Toen hadden ze een andere Poolse lekkernij klaargemaakt: kotlet, als ik het goed schrijf (het woordenboek is boven in bedrijf). Dat is een  platgeslagen lapjes vlees, b.v. kip, gevuld met b.v. champignons, opgerold en gepaneerd. Geserveerd met een bijpassende saus en verrukkelijk!

Klein probleempje waar ze mee geconfronteerd werden: ik had geen 'vleeshamer' en dat konden de dames zich absoluut niet voorstellen.  Maar ja, ik heb ook geen gieter in de tuin. Dat schijnt ook héél raar te wezen.  
10 augustus De Pooltjes zijn er. Aniela en haar zus Danka zijn  zaterdagavond laat in Girona aangekomen. Wat mij daar blijft verbazen is dat het vliegveld, waar we 6 jaar geleden nog voor de deur konden parkeren om even iemand op te halen of weg te brengen, is veranderd in een drukke luchthaven waar het moeizaam parkeren is en 's avonds laat nog honderden mensen rondlopen!

De twee zussen lijken absoluut niet op elkaar: Aniela is een kind van haar vader en Danka lijkt sprekend op haar moeder.
Mooi is dat als Aniela komt de auto altijd een goede wasbeurt krijgt. Meestal is hij dan twee jaar niet gewassen of zo; nu was hij teleurstellend maar vuil van een half jaar. Ze zijn met z'n tweeën vanmorgen energiek aan de slag gegaan. 
Aniela weet van aanpakken: zij heeft een man die altijd met z'n neus in de boeken zit en 2 kleine jongetjes plus een volledige baan en werkt zich in Polen een slag in de rondte. Haar zus is daar verpleegster met diensten van 12 uur! ook 's nachts en heeft daarnaast de zorg voor een gezin met 3 zoons, 19, 10 en 3, plus een huis dat brandschoon moet wezen en een tuin met moestuin waarin ze zelf groenten en fruit kweekt. Plus nog een niet zo aangename, inwonende schoonmoeder, die nooit iets doet! Voor vertrek moest er nog een flinke hoeveelheid geweckt worden. Danka was nooit eerder zonder echtgenoot op vakantie, nog nooit in het buitenland en laat staan met een vliegtuig ...
Na onze toer in Nederland kreeg ik van onze laatste overgebleven oom/tante (Jaap & Rie) deze foto toegestuurd. Daarop de familie Vijn in 1916. Familie in aanbouw dan, want er kwamen nog 4 kinderen bij. Ze bevinden zich tussen de aardappelen en dat kan ook moeilijk anders als je in Opperdoes woont. 

Helemaal links Opa Jacob, die ik maar 1 of 2 keer gezien heb en dus niet kende. Links (zittend op de voorgrond) mijn vader naast de iets jongere Cor. Oma met baby Maartje (werd maar een half jaar oud) wordt geflankeerd door Marie en Marije. De grotere staande figuren waren geen familie maar de huishoud- en aardappel-hulp. Jaap staat er niet op, want naar mijn berekening werd die pas 12 jaar na het maken van de foto geboren. 
2 augustus Om 1/4 voor 9 vertrokken met regen. Helaas geen zalige koffie bij de Q8 na Luik (machine 'en panne'), om 1/2 1 in Luxemburg waar al files stonden op de afritten naar de benzinepompen. Om 1/2 4 in Langres, dat is de helft, nog altijd in de regen. Omgereden vanaf Dijon, want de radio meldde druk, druk, druk op het volgende stuk. Bij elke stop veel volk, 1 uurtje file bij Montelimar. Om 1/4 voor 11 in Pierrerue. 
We hebben ons uiteraard geamuseerd met de bekende turfspelletjes: 30 departementen NIET gezien en slechts 15 nationaliteiten, want op zondag zijn er niet veel vrachtauto's. We hebben 284 caravans en campers ingehaald, waarvan de meeste Nederlands. Na Lyon ook Franse en Duitse.  Hier is het warm en schijnt de zon: lekker weer thuis!!!

27 juli Landkaartjes zijn er ook, zij het in beperkte aantallen. Die zitten op de marjolein.
Vanmorgen begon met een stralend blauwe lucht. Wij naar de Hoge Veluwe en daar hebben we een tijdje ergens in het gras liggen lezen. 
Het is trouwens zelden meer helemaal stil: er is altijd wel ergens een vliegtuig te horen. Ko vertelt me dat dat komt omdat er een ook een wegennet in de lucht is, met namen, kruispunten en rotondes etc. Het zou kunnen dat Amber 7 of Upper Green 29, vgl met b.v. Schoolstraat, boven ons loopt op hoogte van een km of 10. 
Al gauw verscheen het eerste wolkje alweer. Er was onweer beloofd, dus pakten we onze spullen weer in om thuis te gaan lunchen. En dat gebeurt soms met hele enge ingrediënten ...
26 juli De zon schijnt en wederom wolken vlinders op de buddleia's. Vandaag zat er een kleine vos tussen (foto hieronder), twee zandoogjes en een nachtuiltje, dat misschien aan het dagbraken was?

Je hoeft je buiten toch nooit te vervelen, altijd is er iets aan de gang!

 

25 juli Gelukkig is het vandaag wat beter. Op een enkel druppeltje na en aanvankelijk fikse wind is het nu lekker. In de tuin moet nog altijd worden gewied, als je links klaar bent kun je rechts weer beginnen met al die regen.

Er staan een paar salvia's in onze tuin. Op zichzelf wel aardige planten, maar ze stinken behoorlijk en zaaien zich enorm uit. Het wel evenzogoed wèl zo dat bijen en hommels er dol op zijn. De hommels slapen er 's nachts in: de twee op de foto zijn al aan het pitten!

Er staan ook vlinderstruiken in de tuin. Als je er in de buurt staat kun je de honing ruiken. Vandaag zaten er wel twintig distelvlinders in en één witje en één gehakkelde aurelia. In het voorjaar waren er in Frankrijk ook zo enorm veel distelvlinders. Hoe zou dat nou komen? 

24 juli Leve de Nederlandse zomer!
23 juli Opa en Kobus gingen een dagje stappen en bezochten samen het  Spoorwegmuseum in Utrecht, uiteraard per trein. Natuurlijk waren de ritjes in de Jumbo-Express het leukst. Vandaag werd ondanks de regen toch met de mini-Thalys gereden.
22 juli 2 leuke, maar ingewikkelde dagen ... Einddoel: Joke en Joop, met hun boot ergens in een haven in Zeeland.

In het wegbrengkratje: boekje en CD's van de Mattheuspassion, vertaald in het Nederlands. Die moesten naar Reeuwijk, waar de van ons geleende Lucaspassion lag te wachten. Gezellig m.b.t. gezelschap, koffie en lunch aan het water. Waar overigens de lunch prima was, maar ons een glas water geweigerd werd, schande, schande! We mochten Spa blauw kopen, dat wel. 

Via Marktplaats had ik contact met een mevrouw in Spijkenisse over een bijzettafeltje. Als zij het niet verkocht had als wij naar Zeeland gingen, dan zou ik het kopen. Maar mevrouw Spijkenisse moest maandag werken en was dan in Rotterdam. Zij nam het ding mee naar haar kantoor en ik zou, als ik in de buurt was, mobiel bellen. Dan zouden wij elkaar treffen op de stoep van het kantoor. Ik had nog 25 seconden beltegoed vertelde de telefoon mij toen het zover was, maar gelukkig had ze de boodschap op tijd begrepen en wisselde het tafeltje van eigenaar in R'dam. Over de 'Zwaan' verlieten we Rotterdam en reden naar Zeeland.
Nu was het beltegoed op en het bedrijf waar de telefoon vandaan ooit vandaan kwam was van eigenaar veranderd. Daardoor kon het tegoed niet meer via een code (zoals tevoren) worden aangevuld. 
Lastig als je niet weet in welke haven iemand met een boot met onbekende naam ligt ... 
Er liggen verbazend veel bootjes in zo'n haven ...  Evenzogoed is het gelukt hen te vinden en we hadden een aangename middag aan boord van de Assistent. Daarna mosselen eten, o, wat lekker, nog een kopje koffie aan boord en vervolgens naar Breda voor een overnachting in een hotel. Het hotel was comfortabel en betaalbaar, maar omdat het ontbijt er niet bij hoorde en achterlijk duur was had Ko een waterkookapparaatje meegenomen met bekertjes en theezakjes en ik een paar boterhammen in een doosje. Echte Hollanders!!!
Volgende stop was Ko's laatste, bejaarde oom plus bijbehorende tante, ook weer gezellig! Daarna naar Ko's dochter en kleinkinderen in Leiden, paar boodschappen doen en eten bij de Thai. Daar hadden we afgesproken met onze vroegere buurman van de Potgieterlaan. 
Laatste item op de agenda was de zomerdrive spelen bij LBC, temidden van bijna alleen oude bekenden. We eindigden als 15 van de 18 paren, niet zo best dus, maar het was een sterk veld. De laatste tafel tegen Jan Tijsse en zijn partner Leen den H.. Zij wonnen in de A-lijn.  Jan is 90 jaar!!!
18 juli Gisteren deden we een dagje Leiden e.o. om te beginnen en later op de dag hadden we een afspraak met vrienden. Leiden pakte (voor mij) slecht uit. Ik kon de broek die ik zocht niet vinden, bij één winkel hadden ze de juiste kleur, te klein of niet goed passend, zelfs bij C&A was er niks van mijn gading (waarom houden alle mouwloze bloesjes ergens halverwege de voorkant op met knoopjes te hebben? Slecht voor het model!), het juweliertje waar ik iets moest was weg, de Slegte had de boeken die ik zocht niet etc! En blijkbaar ben ik dan toch eindelijk Leiden ontgroeid: ik kwam geen enkele bekende tegen ...

Maar de avond maakte alles goed. Gita en Frans namen ons mee naar het tot restaurant omgetoverd Luxor theater op de Stationsweg en dat was erg leuk. Je kunt er kiezen uit een aantal voorgerechten en dat wordt aan tafel uitgeserveerd. Vervolgens kun je naar een enorm keuzebuffet, warm, koud en uit allerlei verschillende windstreken: sushi, Chinees, Nederlands, keus te over en lekker. Het toetje wordt weer aan tafel gebracht en ze hadden zelfs lekkere thee na afloop. Heel gezellig! 
16 juli De laatste dagen mooi weer hier, warm zelfs. In zo'n plastic huis loopt de temperatuur snel op.  Weer een dag in Leiden geweest met bezoek aan Marten en eten - lekker bij Soerakarta! -met mijn siblings; we hebben een dagje gewinkeld in Nijkerk; we zijn bij A.C. geweest in Amsterdam en hebben er zoals gewoonlijk heerlijk gegeten en gekeken naar de vluchten papegaaitjes die overkwamen, hartstikke leuk; vuilniszakken vol onkruid uit de tuin verwijderd, nu min of meer klaar en vanavond gebridged in Putten. 
Vanmiddag even wat gedronken bij Anke, onze buurvrouw hier. Zij en haar man hebben overal gewoond, in Hong Kong, in Singapore, in Indonesië, ze hebben de hele wereld gezien en wonen nu in Zuid Afrika. Bij het bridgen speelden we tegen mensen die in Saoedie Arabië hadden gezeten en in Zuid Afrika en daarna tegen mensen die in Nieuw Guinea hadden gewoond. Globalisering!
15 juli. Kleinzoon Jarle ging de lagere school verlaten en speelde met zijn klas een afscheidsmusical. Hij kreeg de rol van maffiabaas, en ging na afloop op de foto met zijn grootouders uit Essen, Sigrid en Achim. 
10 juli Daar zitten we dan met het feestelijke Hollandse weer: 15° en regen. Ik moest een paar dingetjes ophalen in Wageningen, een mooie, kleine activiteit voor een dag als deze, maar we kwamen eerst in een vette file terecht en raakten vervolgens de weg kwijt. Dat kostte meer dan een uur.
Bij de Hessenhof, een kwekerij in Lunteren, moest ik ook wezen voor geranium phaeum 'Anne Claire', ooit in mijn tuin als mutant ontstaan en via een bevriend stel uit de plantenwereld op de markt gebracht. Ik verdien er niets aan, maar ik heb hem wel een naam mogen geven.
Je moet uitkijken met de Hessenhof, want ze zijn lang niet altijd open. A.C. (uiteraard vernoemd naar mijn dochter) was helaas nergens te vinden. Schande! Volgend jaar weer, zeiden ze. 
Thuis de verwarming een beetje aan en macaroni met shoarma en roerbakgroenten gegeten. Dat heb je niet in Frankrijk.
9 juli Gisteren even naar Zoeterwoude geweest en gezellig geluncht bij onze goede vrienden Joke en Joop. Daarna soos bij LBC, de Leiderdorpse bridgeclub, waar we uiteraard veel mensen kennen. Gelukkig werden we nog 1 ook, haha! 

Niemand thuis om 's avonds bij te eten, maar de Chinees in Garderen is geweldig.
8 juli En nu zijn we dus weer in Nederland. 16°, regen en al 2 vuilniszakken vol onkruid uit de tuin gehaald. Daarbij werd ik gestoken door een hommel, ik had het beest niet gezien. Prima truc: Leg een vochtige paracetamol op de verse bijen-, wespen- ed.- steek en houd die er even op tot de pijn over is.
Triberg is een grote kitschwinkel, van koekoeksklokken en zo. Met een Konditorei, goed voor koffie en lekkere taart. Ook daar een leuke, bewerkelijke vloer, maar jammer dat de naden niet doorliepen!
We hebben wel 3 keer in de buurt een aankondiging van de grootste koekoeksklok ter wereld gezien. Minstens 2 leugenaars dus! 

7 juli Na het ontbijt even naar de watervallen in Triberg. Die waterval is niet zo erg interessant en het stikt er inmiddels van de mensen, maar er zijn tamme eekhoorntjes. Daar wil je wel even voor wandelen. En wat zat er bij de waterval? Een WATERSPREEUW! Wow. Een jonkie, maar wel al een witte borst. En later zag ik nog een notenkraker, dus dit bezoek was wat mij betreft helemaal het einde. 

Zo'n vochtig bos heeft trouwens ook wel wat: overal varens en mos. 
Van daaruit door naar het Zwarte Woud, via Besançon, waar we dachten te gaan lunchen. Saaie boel en nergens iets te vinden. 
Even verderop stopten we voor een geldautomaat en troffen daar de jaarlijkse Braderie, een soort marktje van een ongekende treurigheid met louter shit, maar er was ook een mooie muur met varentjes.

Elke middag hadden we wel een enorme regenbui van een kwartier of zo, maar echt last hadden we er niet van. 

We kwamen ook droog aan bij Zum Kreuz, helemaal klaar om eens lekker te gaan smikkelen. Helaas kunnen we op onze ouwe dag niet meer zoveel aan en hebben we ons beperkt tot hoofd- en nagerecht. De aspergetijd was helaas voorbij, maar nu waren er cantharellen ... o, wat kun je dáár toch lekker eten!!

7 juli Aan gene zijde van de rivier was de volgende morgen een kunstenaarsmarkt (nog niet open om 9 u) en aan deze kant een appetijtelijke groente- en fruit idem. 

Ko had uiteraard alles al op internet uitgezocht en net zoals hij op dag 1 zonder aarzelen naar het hotel (in een heel klein straatje!) reed, zo kwam hij later zonder problemen op de 'Puces' aan de andere kant van de stad, een gigantische rommel- en antiek markt. De moeite waard: vroeg aanwezig zijn en hoofddeksel mee! Ik schat 3 keer zo groot als de soortgelijke markt in Marseillan, gedeeltelijk overdekt en er zijn ook hallen, met meubels en zo. 

 

In het hotel had elke etage de naam van een schilder. Wij zaten bij Klee, overal reproducties van hem aan de muur. De vloer van de douche was erg mooi, om te onthouden.

. .

 

6 juli Deze keer reisden we poesloos en hebben we het er even van genomen. Eerst naar Lyon. Erg druk onderweg, goed voor wat files, maar ook voor prima scores op de turflijst: nog vóór Béziers hadden we 2B (Corsica) al gezien en bij de eerste stop hadden we al 60 departementen en 20 nationaliteiten waargenomen. Altijd weer leuk. 

Lyon vonden we zeer de moeite waard. We logeerden - internet - in Best Western, Rue du Port du Temple, in het centrum, heel comfortabel, rustig, uitgebreid ontbijt - heel on-Frans - en ook nog betaalbaar! En, ook belangrijk: naast een parkeergarage (Saint Antoine). 's Middags wezen rondlopen en winkelen: een winkel met alleen kleine, zwarte jurkjes, foto links. Het jurkje met het bord SOLDES was te geef: met 50% korting voor 390€. 's Avonds zat iedereen gezellig buiten te eten en aan de overkant van de Saône was het nog gezelliger

1 juli Hittegolfje! Om half 11 was het al 33°. 's Avonds is het dan wel 37 of zo. Nan en vriend zijn gearriveerd; zij komen op huis en poes passen. 
28 juni Aan alles komt een einde, helaas, dus Tinka en haar vriend Robert zijn vanmorgen weer vertrokken, met de trein richting Barcelona. Ze hebben o.a. een driedaagse kanotocht over de Orb gemaakt en dat was erg leuk naar hun zeggen. Ze hebben genoten. Het is natuurlijk ook wel lekker om een moeder en nepvader in Frankrijk te hebben met een logeerhuisje cum auto op zo'n prachtige plek!

Na het afscheid op het station hebben iets gedaan waarvan we al bijna 7 jaar tegen elkaar zeggen 'Moeten we toch eens doen". Cultureel, ook nog! We hebben eindelijk de kathedraal van Béziers bekeken. Mooie kathedraal. Er werden net kinderen gedoopt, één baby en twee al aardig uit de kluiten gewassen kleuters, jongedames van een jaar of 5, 6, 7, in witte jurken en bloemetjes in het haar.  


Vlak in de buurt een schattig Zuid Frans pleintje, dat dan wel weer 'Place de la Révolution' heet. Verder was de omgeving armoedig en vies, met vuile luiers, hondenpoep, kapot speelgoed en dergelijke op straat. Jammer.

27 juni In Babeau wordt er stevig doorgebouwd. De keuken begint al vorm aan te nemen. De dubbele spoelbak - kun je niet goed zien op foto door het felle licht - met de fraaie kraan erboven is gemonteerd. Technisch overleg is wel regelmatig nodig.

26 juni Je bent nooit te oud om iets te leren: met de laatste truc, geleerd van vriend Jaap uit Leiden, ben ik echt blij. Ik was steeds teleurgesteld over de fletse resultaten bij het fotograferen van blauwe bloemen. Ik fotografeer vaak bloemen voor de midi-website en ze zijn ook nog vaak blauw. Tobben dus!

Jaap is aan het experimenteren gegaan en heeft voor me uitgevonden door via onderbelichten goede blauw kleuren te bereiken zijn en zie hier het resultaat: convolvulus sabaticus zoals ie ècht is!

Bijna 40 jaar geleden kreeg ik mijn eerste plantenboek met kleurenfoto's: 'The dictionary of Garden Plants in colour. Gekocht bij W.P. Smith's op Heathrow. (Het heeft indruk gemaakt!) En daarin als nr 38 een plant waar ik direct verliefd op werd, deze convolvulus of winde, een variant van de pispotjes dus. Hij heette toen nog mauretanicus. In de tuin hier beneden beslaat hij inmiddels iets van 2 vierkante meter, maar ik kan het niet van mijn hart verkrijgen hem te snoeien. Hij bloeit lang en uitbundig! En stekt heel makkelijk.
25 juni Hele kleintjes had ik al gezien, maar deze bidsprinkhaan was al aardig aan de maat, zo groot als op de foto. Pas nu realiseer ik me dat ze er anders uitzien dan de babybidsprinkhaantjes in Afrika. Die hebben altijd het achterlijf omhoog als ze nog geen vleugels hebben. 

De sufkop zat op de muur groen te wezen, nog klein genoeg om als lekker hapje voor een of ander vogeltje te dienen. 

De wandelende takken zijn al heel groot, zeker 10 cm. Er wonen er nog steeds een heel stel in de Japanse kwee, o.a. twee heel mooi roodbruine, wat mij betreft een nieuw kleurtje. 

24 juni Er is ook altijd wat. Gisteren kwamen Tinka en haar vriend - die hier momenteel logeren - 's avonds thuis met een klein roodwang schildpadje. Dat liep bij Béziers over de weg en ja, je raapt het op en hebt een probleem!  
Ten eerst heb je een bak nodig. Gelukkig staat onze garage nog steeds vol met spullen van Booij met o.m. grote plastic bakken met wol. Daar heb ik er maar een van gepakt, wol eruit, zand wassen, paar stenen erbij en voldoende water: voilà een waterschildpaddenverblijf. 
Eten? Ik had net vorige week mijn regentonnen vol muggenlarven geleegd ...
Miscchien dat Anky en Willem ergens stilstaand water hadden? Dat wel, maar er was geen muggenlarf in te bekennen. Zij wisten wèl een poeltje hier in de buurt en ondanks de faunavervalsing die je dan pleegt hebben we het beestje daar vanmorgen losgelaten. Heeft het meer kans dan op een autoweg bij Béziers.

22 juni Vorige keer, dacht Tinka, was ze hier in februari of maart. Nou mooi niet, het was in mei! Kun je nagaan dat het hier in mei behoorlijk koud kan zijn met slecht weer! Nu is het eind juni, de langste dag alweer voorbij, en er waait nog steeds een forse tramontane. De wind is net zo irritant als in de winter. Gelukkig is het 25° of zoiets, dat scheelt een stuk. Het is alleen vreselijk droog en de wind maakt 't erger. Er zijn allerlei planten die er 's avonds uitzien alsof ze bijna dood zijn. De volgende morgen, na de besproeiing van de vorige dag, staan ze er dan weer jofel bij, maar later weer hetzelfde liedje.
20 juni Gisteren zijn Tinka en Robert aangekomen en zoals gewoonlijk, zijn ze gelijk de hort op. Tinka is hier al voor de 7e keer en ze weet de weg. Zo af en toe komen ze eens binnenwippen en dat is heel gezellig. Het is wel warm, maar er is tramontane.
Ik snuffel dagelijks op eBay in het aanbod antiek porselein uit China (op eBay Amerika) vaak waanzinnig mooi en betaalbaar, verleidelijk! Vandaag zag ik een grappig varken en omdat vriendin Joke een zwak heeft voor varkens ging ik het even nader bekijken. Het was te groot: longness 17", breadth 7", altitude 8,5". Daar kan ik als lerares Engels wel erg om lachen!
16 juni Morgen doen we een dagje bridgetraining met Mike en Mary. Is meer een smoesje om gezellig een dag samen door te brengen, over van alles te kletsen en lekker te eten, waarbij er ook nog wel een kaartje wordt gelegd. 
Vanmorgen dus boodschappen doen in Murviel, daar is een goed voorziene Super-U en Lidl vlakbij. Als we terugkomen van weggeweest, kort of lang, vliegt Daisy altijd naar het balkon met het verzoek om een borstelbeurt. Kan niet schelen of je vóór vertrek al 10 minuten bezig bent geweest! Voor haar wordt morgen een dagje afzien, want M&M nemen hun Daisy mee. Dat is een schattig hondje, maar onze Dees wil er uiteraard niets van hebben.

15 juni Vanmorgen kwam een vrachtwagentje van de gemeente ons weggetje oprijden, met asfalt. Dit is het resultaat, een strookje van 1 meter bij 30 cm? ... Jammer dat ze niet even boven het 'pleintje' bij het chateau d'eau hebben gedaan, dan kunnen eventuele bezoekers daar fatsoenlijk keren. 
Er moest weer een kies uit bij mij, Erna, de 4e in 2 jaar tijd. Ouderdom/gebreken, getver! De tandarts maakt tijd voor dat soort acute dingen en is erg aardig. 3 foto's, verdoving en trekken: 41,42€! Voor Daisy met haar eeuwige jeuk en truitje heb ik in Nederland een homeopathische dierenarts geconsulteerd hetgeen resulteerde in toegezonden druppeltjes. Consult, druppeltjes plus toesturen: 95,96€ ...

14 juni Zo, het festival is weer voorbij, gezellig als altijd. Gisteren ging het niet zo goed en eindigden we precies in het midden: 45ste van 90 paren. Vandaag waren we tweede in onze klasse en wonnen daarmee het inschrijfgeld van vandaag terug. Voor alle deelnemers is er een fles wijn en een borrel na afloop, aangeboden door de gemeente Narbonne. 
We zijn erg tevreden over de werking van preventieve, zwakke boden op 3 niveau als niet kwetsbaar tegen kwetsbaar. Dat neemt een hoop ruimte weg voor de tegenpartij. En meteen 5 openen op een 8-kaart blijft ook leuk! 
Oplettende webbezoekers herkennen Mary en Mike, onze vaste wedstrijdpartners, op de foto. Volgens mij kijken we Ivan, een van hun andere partners - in de open viertallen - op de rug. 
13 juni De eerste cigale gehoord (dan moet het minstens 25° zijn) en de dunne dekens op de bedden gelegd. Gisteren hebben we zelfs de koeling een tijdje aan gehad.  
Vandaag en morgen is het festival in Narbonne. Eigenaardig is dat we vele goede bekenden onder de bridgers van o.a. Leiderdorp hebben gewezen op het festival en ons logeerhuisje, er niemand gebruik van wil maken ...
5 juni Vandaag kwam Paul bomen omzagen, iets van 6. Gelukkig is het vandaag vrij koel, dat is prettig als je hard moet werken. De rotzooi is alweer opgeruimd, 3 keer naar de déchetterie en het was klaar. Nu houden we ook maar eens op met schoonmaken. 

Juni is altijd een mooie maand voor de oleanders. 'Barcelona' min of meer mijn favoriet met zijn bijzondere lilaroze kleur, is op het ogenblik erg mooi.
4 juni Vandaag goed gebridged bij Roy René: eerste in Béziers - dat zijn we wel vaker - maar 13e in Frankrijk van de 1870 paren!
Ko's nek geneest langzaam, morgen komt de infirmière voor het laatst! Maar ik ga geen 'mèche' in die wond stoppen, denk ik ...  Die mèche is een soort lang dun gaasje, gedrenkt in jodium, dat in dat gat gepropt moet worden met een pincet, doodeng. Nou ja, als het moet dan moet het!
28 mei Ko had een verstopte talgklier in zijn nek, die ietwat bizarre proporties ging aannemen en begon te ontsteken: naar de dokter. Die kon of wilde er zelf niets aan doen en stuurde hem door naar de chirurg. De chirurg had pas 2 weken later tijd, maar daarvóór barstte de bom al ... Dinsdag j.l. is hij behandeld en nu moet er elke dag een verpleegster komen om de wond te behandelen. Zo doen ze dat hier in Frankrijk. Die verpleegsters werken zich uit de naad. Deze vertelde net dat ze vanmorgen om kwart voor 6! was begonnen en op één dag zo'n 50 patiënten moet behandelen (in dorpen) om en nabij St Chinian. 

Voor Ko is het geen pretje, maar ondanks dat kon hij gisteren meedoen aan de in heel Frankrijk gespeelde Masters en werden we 135 van dik duizend paren, niet slecht. 

22 mei Een dezer dagen komen ze controleren of wij wel voldoende gedébrousailleerd hebben ... We werken ons weer een slag in de rondte. Ko heeft een machine gekocht waarmee hij zonder zich te bukken planten aan de basis kan afsnijden. Efficiënt, maar wel vrij grofstoffelijk. Prima voor de meer veraf gelegen gedeelten. Ik werk met een snoeischaar en een hele grote takkenschaar die laatst bij Lidl voordelig werd aangeboden: ik heb niet veel kracht in mijn handen, maar kan er takken van 3cm dik mee doorknippen. Daarmee ruim ik vooral oude rozemarijnen op. Die zijn niet mooi meer, maar schijnen lekker te branden en per slot moet die débrousaille geschieden om bosbranden binnen de perken te houden. Ik houd het niet lang vol, een uur of anderhalf en dan ben ik kapot! Met een knalrood hoofd dat nog 2 uur later niet teruggebleekt is. Maar ... al doende vind ik vaak leuke dingen, zoals vandaag een stuk of 7 bosvogeltjes, een klein, wit (nu uitgebloeid) en beschermd orchideetje. Lonend!
Ik hoorde trouwens een wielewaal in de buurt en - sterker nog - ik heb hem gezien. Ze zitten altijd boven in een loofboom en ondanks het felle geel/zwart zijn ze moeilijk te vinden. Meestal zie je 'm langs vliegen (als je 'm ziet), maar nu zat ie op een kale tak!

20 mei Met het zomerweer ontwikkelt zich het buitenleven (we zijn natuurlijk wel even een kaartje gaan leggen vanmiddag!). Terug in de Japanse kwee: wandelende takken. Die op de foto links is net verveld en even later zag ik dat zij/hij het oude velletje opat! 
Zwarte roodstaartjes waren onlangs bezig een nest te bouwen in het open kastje in de zomerkeuken, erg makkelijk bereikbaar voor moordlustige katten. Ko heeft hoog bovenin een plankje tegen de muur gemonteerd en daar heb ik het nest in aanbouw op neergelegd. Er is dankbaar van het aanbod gebruik gemaakt en nu zitten er babyroodstaartjes te piepen. Roodstaartjes broeden graag dicht bij huizen en liefst op een vrije plank. Er hangen overal nestkastjes, maar die moeten ze niet. 
19 mei Trees en Sam op bezoek gehad, leuk. Wel een beetje kort, we hadden geeneens tijd om te bridgen! Maar ze zijn alweer naar huis ... 

16 mei Vandaag gelukkig weer zomer. Het stikt van de vlinders: heel veel distelvlinders, maar nog wel 10 andere soorten gezien vandaag. Zoals deze schoonheid: St Jansvlinder, en iets dat neptis rivularis heet, maar geen Nederlandse naam bekend. Zwart met wit. Daarnaast talloze distelvlinders, koninginnepages, idem met strepen (koningspage), atalanta, witjes, groot geaderd witje, citroenvlinder met oranje vleugels, kolibrietje (meekrapvlinder), soort dambordje en nog iets waarvan ik de naam niet weet: oranje met bruin. Allemaal gezien vandaag. Op de centranthus zolang die in de zon stond, want zodra hij in de schaduw staat komen er geen vlinders meer op. 

Dees kwam ook nog met een cadeautje thuis: een babyslangetje, schattig!
13 mei Gisteren ging ik met Cor en hond een eindje om. Die wees mij op een ringslang die in het leegstaand zwembad zat. Allemaal hoge randen, dus het beest kon er niet uit. Ik kon er niet van slapen. Vanmorgen ben ik eerst bij dat huis gaan aanbellen. Niemand thuis, het huis is meestal onbewoond. Daarna heb ik een platte, rieten tas, gevuld met blad, aan een touw neergelaten voor de neus van de slang. Het is koud, dus het beest was tamelijk traag. Met een meegenomen lange stok heb ik hem een beetje gekieteld, maar onder protest en gesis verdween hij binnen de minuut in de tas ...  Ik heb nu nog hartkloppingen!

Wat bridgen betreft hebben we het eigenlijk wel goed gedaan dit seizoen, want we zijn gepromoveerd: van 2 naar 2 binnen één speelseizoen. Het vorige jaar hebben we 2 niet gehaald!
6 mei Vandaag de allereerste zomerdag: 27°, hèhè! 
3 mei Toen ik vanmorgen wilde gaan douchen begon er in de pistache naast ons huis een nachtegaal te zingen. Ik kon hem niet zien: nachtegalen zijn nu eenmaal onopvallend bruine, vrij schuwe vogels, die altijd midden in een boom of struik zitten te zingen. Zo dicht bij huis is ongewoon. Als je in deze tijd van het jaar een ommetje door de wijngaarden gaat maken hoor je ze aan alle kanten en ook op ons terrein heb ik er wel eens een gehoord, maar ver achter het zwembad.  Het was even een feestje: ik heb 10 minuten ademloos staan luisteren. Nachtegalen in de tuin, koninginnepages op bezoek, wat zijn we toch een bofferds!

2 mei Koninginnepages vliegen in mei en in september en gisteren zag ik dus echt het eerste exemplaar van dit jaar. Vandaag al een heel stel, want het weer is eindelijk OK, al is er weer te veel wind. 

Dit kakelverse exemplaar zit op de rode centranthus (valeriaan) die zich ooit heeft gesettled midden in de trap naast de keuken, heel onhandig. Meestal is centranthus roze, soms wit en saai, maar een enkele keer meer koraalrood. En dan haal je hem niet weg!  

De gierzwaluwen met hun zomerse geluid zijn ook weer in het land, alleen de bijeneters heb ik nog niet gehoord. Het wordt eindelijk zomer. 

30 april Vandaag zal het wel lekker worden buiten. De zon schijnt en de wind is weg, hoi! Ko is ramen inzetten bij Rob en Hieke en ik heb even rondgewandeld om te kijken wat er buiten gebeurt. De gekraagde roodstaart is terug en zat boven in de ceder bij buurman Gilbert te zingen. Daar wordt ge blij van, om met de Mona-toetjes-man te spreken. Er zijn ook opvallend veel distelvlinders. Ze bezoeken vooral de valeriaan die nu net bloeit en nog op z'n mooist is. Als het weer meewerkt is dit een geweldige tijd voor het buitenleven.
De distelvlinder op de foto is nep. Hij zit tegen de gevel en daar zit ie al járen!
29 april Vandaag weer bridge met heel bizarre spellen! Het allereerste was al direct raak. Mijn rechterbuur opent - kwetsbaar - 1 en ik heb alleen maar een 8kaart klaveren met HVB in top en bied dus direct (niet kwetsbaar) 5. Je moet het de tegenstanders zo moeilijk mogelijk maken, toch? Doublet bij buurman links, een alleraardigste kerel, die goed viool speelt. Pas bij Ko, 5 bij mijn rechterbuur, pas bij mij, 5 bij links, 6 bij Ko, 6 rechts en ik ga eens even tellen: 6 kwetsbaar levert 1430 punten op en op 7 ga ik w.s. 5 down, dat wordt uiteraard gedoubleerd en is dan en goed voor 1100 punten voor de tegenpartij. Dat moet je dan altijd proberen. Ik krijg mijn doublet en zij hun 1100 punten ... Potverdorie: niemand in het hele veld had 6 geboden, terwijl er 7 inzitten! 
We hebben nog een stuk of wat slems geboden en gemaakt (1 slem op 20 spelletjes is het gemiddelde, maar het waren er wel een stuk of 4) en er nog 2 gemist, de ene gekke verdeling na de andere, hartstikke leuk! en eindigden goed, met als laatste spel 6SA. 
26 april Woensdag brachten we Gita en Tiny naar het vliegveld in Montpellier - zo'n weekje gaat helaas veel te vlug voorbij - en op de terugweg merkte ik het al: verkoudheid op komst. Ik voel me meestal de eerste paar dagen echt beroerd en dat was ook deze keer zo; vrijdag ben ik daarom naar de apotheek gegaan en heb gevraagd om iets sterks tegen verkoudheid en algehele malaise, want daags erná, gisteren, moesten we de 3e ronde spelen in het Interclub toernooi. Als ik geen hartklachten had mocht ik een pakje met witte pillen voor overdag, blauwe voor 's nachts en een spuitflesje voor de snotterneus. Vrijdagavond voelde ik me al beter, maar zaterdagmorgen toch weer even naar de apotheek voor immodium ...
Mike was ook ziek geweest en nog een beetje wiebelig, maar evenzogoed hebben we de sterren van de hemel gespeeld en plaatsten ons als nr 1 voor de halve finales over 2 weken! In deze laatste competitie zijn we dus even kampioen van de Languedoc!
Niet dat altijd alles goed ging: Mijn linkerbuur opende 1, Ko volgde 4, rechts 5 en ik 6, want ik had er 8! met AHVB in top. Links 6, Ko 6 en dat ging helaas 1 down. Ko had 8 schoppen met AHB, maar ik had nul en de vrouw zat in drieën tegen ... 
Aan de andere tafel hadden Mike en Mary ook 6 geboden, net als onze tegenstanders, maar ze hadden een doublet om hun oren gekregen en gingen 5 down voor 1100 punten + 100 van onze 1 down ... Oei! Duur!   
19 april Dit weekend weer competitie gespeeld: een 2e ronde, de eerste was in november of zo, maar nu gelijk volgend weekend de 3e ronde. We zijn dus nog niet helemaal uitgeschakeld en bovendien zijn we als gevolg van de wedstrijd vandaag in 2 ruiten - onze classificatie - terecht gekomen. Het betekent dat de de punten die we aan het begin van het seizoen zijn kwijtgeraakt weer hebben terugverdiend en er bovendien een flinke hoeveelheid bij hebben verworven. We zijn tevreden. 
 april Vrolijk Pasen!!!

Omdat het in Nederland zulk mooi weer is hebben we deze foto van de zondagmarkt opgestuurd naar het RTL4 weerbericht. Is daar ook getoond.
10 april Het voorjaar is weer vertrokken. Koud, bewolkt, spatjes. Voor morgen wordt er echt ellende verwacht met heel veel regen en zondag zal het ook niet best zijn, maar dan gaan de temperaturen weer omhoog en krijgen onze gasten volgende week met rond de 20 te maken. Gelukkig maar.

3 april Bij onze buren beneden ontdekte ik - via mijn kijker - vandaag weer zo'n leuk kikkertje, in hun poedelbak. Een aangepast beestje: hij maakt enorm veel lawaai: Frank en Valerie zijn n.l. luidruchtige types met harde stemmen, die, zo mogelijk, al hun telefoongesprekken buitenshuis voeren. Als Frank nu de telefoon gebruikt begint het kikkertje keihard te kwaken, heel grappig!!  
Mijn eerste Chinese inkoop is binnen, 10 dagen! Natuurlijk geen echt zilver of antiek, maar wel een snoepje voor nog geen tientje, inclusief verzenden. 

1 april Hier is het koud en het regent. Die regen is wat mij betreft nog steeds welkom, want er is een week of 5, 6 erg weinig gevallen. 
Die flessen in de Rue de Fleurs staan er w.s. om direct in te kunnen grijpen als één van de loslopende honden (of katten) viezigheid deponeert in het straatje. Met dank aan Hubert voor de uitleg, maar ik ga het nog eens navragen. 
29 maart Vanmorgen weer zon, maar wel heel koud. Het was natuurlijk ook buitengewoon vroeg toen we opstonden, want we zetten de klokken altijd 's avonds vooruit wanneer de volgende dag de zomertijd ingaat en gaan dan slapen met het idee: 'O jee, het is al half 3!' En worden dan om 9 uur wakker ...

Een piepklein wolkje ving kennelijk op een bepaalde manier de zon want het zag eruit als een drijvend stukje regenboog. Vocht in de lucht is hier ongewoon. Twee zwaluwen gezien vanmorgen!

28 maart Raar dagje: 1) mijn jarige dochter is onbereikbaar 2) ik krijg een eBay rekening met daarop 3900 Britse ponden aan verzendkosten voor een paar (leuke) kettinkjes 3) het is ineens weer heel koud en het regent. Die rekening heb ik wel kunnen regelen, ondanks gebrek aan communicatie met de verkoper in China. De regen was op zichzelf welkom. Dochter spreek ik wellicht morgen.  
27 maart Vanmorgen moest ik even naar de brievenbus in de hoofdstraat van ons dorp: Rue des Fleurs. Een kneuterig straatje met veel loslopende honden, poezen, hun sporen, plastic bloempotten met of zonder inhoud e.d. 


Ik werd weer getroffen door het raadsel van van de flessen water: die staan op 4 plekken aan de straat, allemaal aan de linkerkant als je van ons naar de brievenbus loopt (uit de zon?) en bij het laatste huis zijn ze vastgebonden aan het hek, foto linksonder. 


Van sommige kan ik me voorstellen dat ze worden gebruikt om de potten te bewateren, maar er zijn niet altijd potten in beeld en voor de tuin waar dat hek voor staat slaat dat helemaal nergens op. Rara.

Ko denkt dat het iets met de Catharen te maken heeft, haha!

26 maart Vanmiddag - terwijl ik naar ATWT zat te kijken, aiaiai - kwam Mirjam, onze Franse buurvrouw, me roepen om te komen kijken. Het was de moeite waard: een schattig boomkikkertje. Je ziet ze maar zelden, ik had één keer een groene en één keer een bruine in de tuin. 
Van dit exemplaar hing het linkerhandje achteloos over de rand van de pot, maar ik durfde er niet zó dichtbij te komen dat ik het kon fotograferen. Wat een snoepje!
25 maart Dat was dan de open viertallen competitie. Twee rondjes goed gespeeld, eentje gemiddeld en 3 slecht, dus afgelopen voor ons! Nog één competitie te gaan. 
Gelukkig blijven onze teamgenoten, Mary en Mike, gewoon lachen.
22 maart Het huis van Gisèle aan het eind van ons straatje is vorig jaar verkocht aan Mark en Cor. Die het aan het omtoveren zijn tot iets heel smaakvols met totaal onverwachte kleurstellingen, heel spannend. Zelfs de gruwelijk lelijke vloer, die ze hebben laten zitten, want oersolide, past in het geheel. 
De 6 katten die er verbleven zijn op één na allemaal verdwenen. Ik ben m.n. blij dat de brutale kater ons niet meer lastig valt. De mammapoes komt nog altijd even voor een knuffel als ik, zoals nu, de tuin water ga geven of zoiets. 
Vandaag heb ik me geamuseerd op eBay. Ik doe niet aan verslavingen, maar het Oosters antiek op de Amerikaanse zou het makkelijk kunnen worden! Ik heb me vergrepen aan 2 theepotjes en één zilveren houdertje voor tandenstokers. Met het eerst gedane bod heb ik een stommiteit begaan: ik kreeg het theepotje voor 1 cent, maar moet veel verzendkosten betalen. Op eBay kun je je bod niet terugnemen, zoals op Marktplaats en bieden en dan toch 'nee' zeggen als de verkoper je bod accepteert of domweg niet betalen vind ik niet netjes. Raar dat voor verschillende dingen, die uit China moeten worden opgestuurd, zeer uiteenlopende verzendkosten worden gerekend. De één vraagt 6 dollar, een tweede 10 en een derde 40. Ik ben voorzichtig genoeg, maar ik kan dus 60 dollar zijn kwijtgeraakt, maar ik heb veel plezier gehad.  Ook wat waard. T.z.t. meer nieuws hierover. 
Ik heb me trouwens laten vertellen dat je op de Engelse eBay heel goedkope reizen kunt vinden, want ze doen daar niet aan die afschuwelijke luchthavenbelasting/ brandstoftoelage e.d. We hebben laatst naar wat verweg bestemmingen zitten kijken, maar als je Europa uitvliegt vanaf Schiphol ben je zo p.p. 300 euro extra kwijt!
19 maart We kwamen 3 punten te kort: we eindigden als 6e, nr 5 had één punt minder, nr 4 2! Potverdrie. Een spelletje minder verknald - want verknallen gebeurt natuurlijk regelmatig - en we waren dóór geweest. Shit! Volgende week ronde 2 van de senioren open. 'Open' betekent dat de viertallen kunnen bestaan uit 4 vrouwen of 4 mannen of 3 -1  of 2 -2. 
18 maart Vandaag moesten we spelen in St Cyprien. Dat is behoorlijk ver weg, bijna aan de Spaanse grens. Ergo: vroeg op en lang in de auto, dan bridgen en weer lang in de auto en betrekkelijk laat thuis. Morgen weer!
St Cyprien heeft een heel leuk centrum met een aparte bouwstijl. Ingemetselde natuursteen afgewisseld met baksteen en het houtwerk geschilderd in de kleur van de baksteen. heel aantrekkelijk. Op de foto linksonder b.v. is de baksteen verticaal gemetseld en dat geeft een bijzonder effect!

11 maart Vandaag en gisteren liep de competitie goed, we werden 3e in een 2e ronde senioren-open. De laatste tafel was vuurwerk tegen 2 heel aardige heren, die o.a. ons 6 hartenbod uitnamen met 6 schoppen, gedoubleerd kwetsbaar 5 down, goed voor 1400 punten, maar dat was winst voor hen, want 6 harten (1460) zat er in, plus 1 zelfs! Mooi hoor, zelfs als je eraan verliest kan zo'n spel geweldig zijn!
8 maart Jullie hebben niet hard genoeg geduimd ! 

We werden uiteindelijk 19 van de 24 dus zitten de Honneur Mixte voor ons erop. 

Nou ja, nu nog de Senioren wedstrijden en Interclub: 3 competities van de 4 waarvoor we zijn ingeschreven te gaan.

 

7 maart We spelen dit weekend kwart finales gemengde viertallen. De wedstrijden vinden plaats in Pérols, vlakbij het vliegveld van Montpellier. We waren er nog nooit geweest: een nare zaal, vrij groot en harde vloeren, met 24 teams propvol, lawaai!!! We staan denk ik, iets van 9e, we hebben de uitslag van vandaag niet afgewacht, want als het iets van 8 uur 's avonds is en je hebt er 48 spelletjes opzitten en je moet nog minstens 100 km rijden, dan wil je wel naar huis met je rammelende maag! Een beetje duimen voor ons morgen kan geen kwaad. 
6 maart is het vandaag en ik ben gehuld in: ondergoed, hemd, legging, trui, jeans, dikke sokken, laarzen en een vest en nog koud natuurlijk! Absoluut pokkeweer, heel droog, een graad of 7 en harde wind. Vannacht ging het verschrikkelijk tekeer, maar geen schade, geloof ik. Dat is het enige dat ik echt vervelend vind hier: kou met tramontane. Ons huis laat zich niet optimaal verwarmen. 
Volgende week staat er 18° op het programma. 
3 maart Ko kreeg het verzoek om een groepje mensen die vorig jaar een bridgecursus hadden gedaan een beetje bij te scholen. We hebben dat vorige en deze week gedaan, Ko de speeltechniek en ik het bieden. Leuk hoor, om weer eens lekker les te geven.  Het aardige is ook dat we ieder ons eigen favoriete onderdeel hebben. Bieden kun je vergelijken met een taal, spelen is strategie en techniek!!
25 februari Vandaag eindelijk weer eens competitie gespeeld, in Cabestany, dicht bij Perpignan, voor ons totaal bijna 2 uur rijden, 8 uur weg, 's avonds half tien pas weer terug. Waren 2e, mooi zo!  
24 februari Als de hagedisjes zich weer laten zien moet het voorjaar echt in aantocht zijn. Het zijn er niet zo veel meer als in onze eerste jaren - de dieren en diertjes nemen volgens mij af: padden, slangen, hagedissen en de 2e en 3e soort bidsprinkhanen zie je steeds minder. Jammer. hagedisjes zijn echt welkom in de tuin: ze eten vliegen!

23 februari Met de komst van het voorjaar ontstaat de drang tot schoonmaken. Ja, echt, ik heb er wel eens last van! De keuken kon best een poetsbeurt gebruiken. Na 3 kastjes heb ik het eigenlijk wel gezien. Op de valreep zie ik dat de ketel flink smerig is en ik krijg visioenen van Cillit Bang, dat onmiddellijk voor een smetteloos aluminium zal zorgen. Nou mooi niet! Schuursponsje en boenen en dan nog niet smetteloos natuurlijk. 
Op het aanrecht  een schattig, en nu schoon, stilleven van een grijze en een bruine Franse inmaakpot, een oude, aardewerk schaal met prachtig geel glazuur, helaas is er een klein scherfje af, en een mijn kleurtje spuitwaterfles. Op de achtergrond een Frans prentje van (on)schadelijke insecten. Potten vind je nog wel eens op een rommelmarkt, de schaal komt van Emmaüs, de Franse pendant van de kringloopwinkel, maar dan t.b.v. de zwervers in Frankrijk (Abbé Pierre)
22 februari De amandelbloesem en een potje narcisjes beloven iets van voorjaar, maar het is gewoon nog koud: 
10 ° en harde wind. Bah! Verder alles OK.
15 februari Nog steeds behoorlijk koud, niet warmer dan 10° 's middags en 's nachts vorst. De mimosa's bloeien dan ook nog nauwelijks, allen het exemplaar in het dorp - altijd de eerste - staat nu in bloei. Ik heb hem ook wel eens in december zien bloeien!
Sommige vignes zijn gesnoeid, maar andere liggen er nog onverzorgd bij.
12 februari Vandaag dus allebei een scan. Niet echt iets bijzonders aan de hand: Ko een klein, nieuw herniaatje in aanbouw, ik spataders in mijn buikholte, niets om ongerust over te worden.
Het vervelendste onderdeel  onderdeel was het weer verwijderen van de pleisters in je elleboogholte. Ik kreeg een infuus met dat spul dat ik moest halen, iets van jodium. Er verspreidde zich hierdoor een prettige warmte in mijn binnenste. Het duurde helaas maar even: aangenaam in deze koude winter!  
Je moet je Frans wel goed beheersen en snel weten wat er bedoeld wordt als, terwijl je dat machien ligt, iemand ver achter je 'Gonflez vos poumons et ne respirez plus' tegen je roept. Zeker als je niet verdacht bent op diep ademhalen/adem inhouden als ze je buik willen fotograferen. Misschien een trucje om te zorgen dat je buik niet op en neer gaat tijdens de opname?
Na afloop boter bij de vis: nog geen 110 euro voor 2 scans met een ultramoderne machine. En dan krijg je ook nog ieder een boek vol foto's mee naar huis plus een CD. Niet dat je daar iets van begrijpt ...
11 februari Via een telefoontje naar de kliniek kon ik voor l'ordonance naar de dokter en  le produit naar de apotheek. Grote doos, daar zit vast een megaspuit in. Eng hoor! De dokter kon nog steeds niet praten, lastig lijkt me, als je huisarts bent. Ik zag toevallig dat de paraplustandaard in het minihalletje van son cabinet op de bodem versierd was met een afbeelding van het Heilig Hart. Bizar!
Ik had vroeger ook af en toe geen stem, maar ging gewoon naar school en schreef op het bord dat ik geen stem had. De leerlingen waren dan buitengewoon rustig, echt lekker! Na 2 dagen was mijn reservoir aan oefeningen e.d. op, maar dan was mijn stem ook wel weer terug.

Gisterenavond hebben we ons bezig gehouden met het splitsen van het dagboek op de tuinsite. Jaar 2007, 2008 en alweer 2009. Ko vertelde me dat ongeveer 80 mensen per dag de tuinsite bezoeken en dat er zo'n 200 op deze site langskomen. Verbazingwekkend! 

10 februari Om een klein pijntje en een knobbeltje in mijn lies ging ik onderlaatst naar de dokter. Ik moest maar even langs bij de vampiers en een scan abdominal/pelvien (?) laten maken. Ko moest trouwens ook de wervels weer eens laten bekijken en dus maakte ik per slecht functionerende telefoon een afspraak voor ons beiden bij Clinique St Privat. Kijk, zoiets kan dan in Frankrijk: gewoon allebei tegelijk op een verschillende afdeling. Maar door de telefoon, die dus veel ongewenste herrie produceerde, vertelde een juffrouw mij dat ik bij de dokter langs moest om een recept voor iets (contrastvloeistof?) en dat moest ik dan gaan halen bij de pharmacie en meenemen als ik om 4 u 's middags min of meer nuchter mij zou komen melden bij de kliniek. Zo'n soort gesprek valt niet mee in het Frans, nog altijd niet!
Vanmiddag ging ik dus dokterwaards om dat recept te halen. Dokter niet thuis! Zijn vrouw wel en zij zei me om 's avonds terug te komen. OK. Madame Dubourdieu had overigens haar vestje verkeerd dichtgeknoopt en ik wees haar daarop. Ze begon te lachen en zei: J'ai  mis lundi à mardi. Leuk! 

Vuurgoudhaantje. 
De dokter had geen stem. Bovendien wist hij niet welk spul hij mij moest voorschrijven. Fluisterend vroeg hij mij of ik iets meer wist: om te injecteren? om op te drinken? Ik kon helaas niet meewerken, dus morgen moet ik eerst de kliniek bellen om de aard van het gewenste middel te achterhalen. Dan de dokter bellen, die dan hopelijk zijn stem terug heeft, en dan naar de apotheek. Wat zou het handig zijn als ze het benodigde spul gewoon in de kliniek hadden. Gelukkig werkt de telefoon weer normaal.   
4 februari Er is al veel belangstelling voor het logeerhuisje: juli en augustus zijn bijna volgeboekt!
29 januari Om 11 uur lagen we in bed, doodmoe om de een of andere reden, en we werden pas om 1/2 10 wakker ... Om 10 uur werd er geklopt: Paul. Hij ging de omgewaaide boom bij Anky en Willem opruimen en heeft die van ons ook maar gelijk gedaan! Met de hulp die Paul bij zich had en Ko (en ik) om nog te helpen was het zó gebeurd.
27 januari Nog een dagje 'regelen'. Eerst naar de mairie, want af en toe moeten we een papier invullen en laten tekenen waaruit blijkt dat we nog in leven zijn (voor de AOW en zo). Hier doet de burgemeester met zijn pretoogjes dat zelf, leuk! Toen naar de post om die papieren, protest bij de Nederlandse belasting en de moedersleutel van onze vorige auto op te sturen, naar de verzekering om het nieuwe nummer door te geven (meer dan 100 schadeclaims hadden ze gehad als gevolg van de storm/orkaan) maar de garage om de nummerborden te laten vastklinken en naar de déchetterie om de kapotte engel en zo weg te gooien.
Aardig weer, dus Ko heeft dakpannen staan vastbinden en een rozenboog geplaatst. Dat ding slaat nergens op, maar de roos moest wel ergens aan vastgebonden worden, omdat de stam waar hij tegenaan zat, omgewaaid was. Hij groeit heel hard, dus eerdaags zie je er niets meer van. Nog wat papierwerk en we kunnen weer gaan genieten van het dolce far niente. De elektriciteit gaat nog af en toe uit, maar ik kon vannacht alweer gewoon de wasmachine laten draaien. Ze moeten keihard gewerkt hebben bij EDF.
26 januari Vandaag dagje Béziers e.o. Eerst naar de préfecture voor het regelen van de Franse nummerplaten voor de 'nieuwe' auto. Bij de préfecture is parkeren een ramp en bovendien geven ze op sommige dagen maar 100 nummertjes uit (dat hebben we al eens bij de hand gehad: hadden we 103 of zo, wachten, wachten, en dan gaat het loket dicht als nr 100 geweest is. Staat wel ergens aangeplakt, maar dat zien we dan niet!) 
Dus de wekker op vroeg en tijdig de deur uit, maar het ging vrij vlot, afgezien van het parkeren. Daarna naar Auchan om de lege voorraadkasten weer te vullen. In de hal bij Auchan staan vaak een soort exposities, soms piano's of zonneschermen; vandaag foeilelijke, houten beelden en kaas. De kaasjuffrouw bood ons iets te proeven en dat was verrukkelijk, dus ik zei in mijn beste Frans: een klein stukje graag, en dan wijst die juffrouw iets aan en zeg je: ongeveer de helft!  Dat bleek dus iets meer dan een pond (hoog soortelijk gewicht blijkbaar) te zijn en kostte ... 24,90! Schrok me helemaal wild, maar de juffrouw werd niet nijdig toen ik zei dat ik maar van de koop afzag.
Na Auchan - waar je nummerplaten kunt halen bij zo'n sleutelmaker, 589 BGK - naar Cers, want mijn vogeltje zou eind januari klaar zijn. Dat was het nog niet, maar het wordt echt mooi. Volgende week klaar.
Vervolgens eindelijk weer eens bridgen. Slechte kaarten, maar gezellig gespeeld. Hè, we zijn lekker weer thuis!

25 januari Vandaag zijn we de schade gaan opnemen: behalve de gebroken engel was de klimroos om en twee bomen op het terrein. Met de klimroos wordt het een beetje lastig. Die zat op de stam van een oude conifeer en nu zal er iets metaligs moeten komen. Gelukkig is het een soort zonder dorens.
Het kan verkeren. Vandaag schijnt de zon en het is 18° of misschien wel meer. We hebben met de deur open aan het zondags stokbrood met kaas gezeten en het was weer heerlijk hier. 
Buiten vlogen hommels en ik zag alweer een vlinder en ... crocussen! 
Verder heb ik alle amaryllisbollen, nieuwe en exemplaren die al jaren oud zijn opgepot. Ik kan het maar niet laten. 

24 januari Ook hier thuis gaat de narigheid nog even door. Zo vonden we bij de post een aanslag van de belastingen, over 2006: 2500 euro of zo. Die hadden we al in 2007 gekregen, er bezwaar tegen gemaakt en gelijk gekregen. In 2008 kwam dezelfde aanslag weer, weer bezwaar, weer gelijk en nu lag hij dus voor de 3e keer in de bus. We zijn in 2006 geëmigreerd en blijkbaar geeft dat onoverkomelijke problemen. Ko moet er wel de hele tijd achteraan. (De belastingen zitten in zijn takenpakket.)
Vandaag hadden we pech van heel andere aard. Ik had het gisteren al op het weerbericht zien aankomen. Als de wind meer dan 45 (km per uur?) is gaat het hier al behoorlijk tekeer, maar nu stond er voor vandaag 56 op het programma! Ik weet niet precies hoe het werkt, want 45 km per uur lijkt niet veel, maar bij 45 whatever waait het verrekt hard. 
We hebben het geweten: De cipres vóór stond 23° uit het lood - op de foto is het vogelhuisje nog niet weggewaaid, later wel! - er is e.e.a. kapot gewaaid, zoals een behoorlijk stevige, betonnen engel en Ko kon maar ternauwernood het dak boven het balkon vóór redden. Inmiddels, het is nu avond, is de wind wat afgenomen.
Behoorlijk vervelend was dat om een uur of 10 vanmorgen de elektriciteit uitviel en daarmee dus de kachel en de mogelijkheid om thee te zetten, om maar eens wat te noemen. Pas om een uur of 7 vanavond was het weer in orde. Wat een armoe! Gelukkig dat we de houtkachel hebben, maar we zullen nu wel hout moeten gaan kopen, voor het eerst in al die jaren. We hebben ladingen opgestookt. 
23 januari Zo, we zijn weer thuis. In een andere auto dus, een blauwe en het is een Toyota auris. Afgezien van een klein stukje file bij Nijmegen en later in Lyon ging de reis voorspoedig. Ik mocht het stukje in het midden rijden, rond Langres: in een onbekende auto en in een sneeuwstorm, echt wat voor mij!! Gelukkig was er nauwelijks verkeer. 
We rijden tegenwoordig dwars door Luik en dat gaat zeer vlot en is wat korter. Bovendien hebben ze in het eerste plek buiten Luik, in de boetiek van Q8 de lekkerste koffie van de hele route. Uit een Douwe Egberts machine. 
Hier was het erg koud, graad of 5; ons huis in Frankrijk warmt ook niet snel op zoals in Voorthuizen. De kachel was aangezet, maar het was pas 15° toen we om 11 uur arriveerden. Nu is het wel weer lekker.
Ik moet altijd wel lachen om Spriet: die begint onrustig te worden zodra we de snelweg afdraaien en blijft dan jammeren met haar neus in de ventilatieroostertjes. Zijn we er, dan schiet ze als een speer naar de kattenbak (er is er altijd wel eentje aan boord, maar die vindt ze niet echt lekker denk ik!). Daar wordt dan iets groots gedeponeerd en oei! dat stinkt. Dus een laag grit erover ... wat een raar grit, zo grof! Had ik daar een halve zak kattenbrokken van voor de zwervers overheen gekiept! Aan het eind van de lange rit kan ik ook niet echt goed meer functioneren.
16 januari Wat een dag! Al vroeg op pad om bestelde amaryllisbollen op te halen in Hillegom. Een grote loods, vooral leeg, maar wat er was: amaryllisbollen! En in een hoek een plateau met bloeiende planten, waaronder deze mega schoonheid, Gervase. 
Vervolgens even een broodje kroket in de winkelhof  en wat boodschappen (een meneer die vóór mij pinde liep weg, maar liet 150 euro in de machine zitten, en toen ik naar hem riep reageerde hij niet: hij bleek doof te zijn! kwam toch nog allemaal goed), toen naar de garage om papieren  voor de autoruil in orde te maken, Ko ging de leenauto van het sleepbedrijf wegbrengen en ik kon intussen de troep van onze grijze Toyota overhevelen naar weer een andere leenauto. Woensdag is de blauwe auto klaar, dan moet Ko nog naar Zoetermeer met iemand van de garage om de nummerborden te vervangen door export idem. Het gaan exporteren scheelde maar liefst 4500 euro en daarom konden we het betalen. Daarna nog een pakje ophalen en even een kopje thee bij Joke en Joop. Als de bliksem naar huis, net drie kwartier om iets te eten en even andere kleren aan te trekken en naar Lelystad.
Ik had Ivan Paulovski zien dansen in 'So you think you can dance!' en werd tot in mijn ziel geraakt. Ivan won, volkomen terecht, en kreeg o.a. een solo dans in Footloose. Voor mijn verjaardag had Ko 2 kaartjes voor de try-outs in Lelystad weten te bemachtigen. Wat een feest: een heel leuke schouwburg, 'Agora', een uitverkochte zaal vol jong publiek met ons als enige ouwetjes en een spetterende voorstelling. Ivan geweldig als verwacht, een vrolijke musical, geweldige decors. Het was de allereerste voorstelling. Albert Verlinde, de producer zat op dezelfde rij vijf plaatsen verderop!

Een aantrekkelijke schouwburg trouwens, met gratis parkeren en een drankje in de pauze. Een heerlijke avond na moeizame dagen. 
14 januari Die auto willen we dus niet meer terug en daarom hebben we per telefoon de auto gekocht die we vorige keer als leenauto meekregen. Ko was er toen al verrukt van, want de stoelen zaten zo lekker. Een blauwe, uiteraard Toyota, ik geloof auris. Daar zitten wat werkzaamheden aan vast, dus zondag gaan rijden gaat niet door!

13 januari De sterren staan echt helemaal verkeerd! Vandaag moesten we naar Limburg om het gerepareerde onderdeel van de TV schotel, die het 3 maanden geleden in een aantal opzichten opgaf, op te gaan halen. Ter hoogte van Ede viel wederom de automatische koppeling uit. In de vluchtstrook, waarschuwingslampen aan en even wachten, klein eindje rijden, weer mis, en nog zo een paar keer. Door telkens een stukje rijden en even wachten zijn we tenslotte in de berm naast een rotonde beland en kon Ko - leve de mobiele telefoon - onze garage in Leiderdorp bereiken. Armoe hoor, in de motregen in de berm, maar gelukkig kon de motor nog draaien, zodat we niet hoefde te bevriezen. Na een uurtje kwam een takelwagen via Eurocare (Toyota pechservice) ons ophalen (niet de eerste keer op een takelwagen) en werden we naar een soort grote bergingsplek gebracht in Hoevelaken. De hulpdienst brengt morgen onze auto naar Leiderdorp en ik weet al wat wij willen: een andere auto, als we iets geschikts kunnen vinden! 
Speciaal voor Jaap en foto van de vitrine met autootjes die in de wachtruimte van het bergingsbedrijf stond. We hebben er dik een uur gezeten, want de voor ons gereserveerde leenauto was per ongeluk aan iemand anders meegegeven. En voor de papieren wij zijn ook niet de makkelijkste klant met een auto met een Frans nummerbord, die geserviced wordt in Leiderdorp en nu net niet meer onder de garantiebepalingen valt.  This car not bad Karma, but bad Car !

12 januari Het dooit. Van mij mag het, al had ik graag nog een fors pak sneeuw gezien. Het was wel erg leuk om zoveel mensen te zien genieten van het schaatsen. Hier onze grote vriend Joop op de Nieuwkoopse plassen. 

9 januari Zo, het dak is klaar en de auto ook. Die gaan we aan het eind van de middag halen. 
Om een uur of 11, half 12 gingen we even boodschappen doen. Stralend weer, mooi berijpte bomen, geen wind. 'Goh, niet zo koud vandaag' zeiden we tegen elkaar, maar de thermometer in de auto wees -6° aan! Ik kan ook de kleine rotzooi die de werkzaamheden aan het dak in de tuin hebben achtergelaten ook niet opruimen: stijf vastgevroren!
Gisteren voor het eerst sinds tijden koperwieken gezien (hier in strenge winters!) en ook voor het allereerst een grote bonte specht. Zo brengt de kou ook wel iets leuks. Toen we terugkwamen van de auto halen was het alweer -7° en dat was dus nog vroeg in de avond.
7 januari Ondanks de kou stonden ze vanmorgen voor de deur: dakreparatie! Eerst alle shingles eraf, dan een nieuwe onderlaag erop en morgen afdekken met bitumen. Het was hard nodig want onder de oude shingles lag op een aantal plaatsen al een laag van een centimeter ijs. Als dat was gaan dooien was het overal naar binnen gekomen.

Gelukkig bleek de rot van het hout beperkt te zijn tot ongeveer een vierkante meter. De rest is in redelijke conditie. Aan de dakranden moet ook wat gebeuren, want anders loopt het nog tussen de naden door. 

Het is een hoop gebonk hierboven: afschrapen van de oude laag, schroeven, timmeren en stampen. Nou ja, het gaat maar 2 dagen duren. 

 

Poes vindt het niks al die herrie boven ons hoofd en ligt als een klein hoopje verstopt in ons bed. 

 

Ik, Erna, vind het ook niks, zit met een klotskop kralen te knopen, nog niet eens makkelijk!

6 januari Buiten vriest het dat het kraakt, en er ligt wel 5 cm sneeuw. Hier in huis is het heel behaaglijk, eigenlijk lekkerder dan in Frankrijk, want om de een of andere reden is de vloer niet koud. 

Dees vindt het ook heerlijk, in de vensterbank - dat is nou iets dat ik mis in Frankrijk: vensterbanken! - in de zon boven de verwarming! Ze heeft nog steeds last van haar spijsvertering. Van de dierenwinkel hebben we een soort diepvriesvoer met bacteriën voor een gezonde darmflora gekregen, zoiets als Yakult, maar dan vlees en voor dieren. Ze heeft het zowaar opgegeten! Het zou ook goed voor haar vacht zijn ... als dat zou kunnen!

De amaryllis heet 'Night Star', heel bijzonder. Maar ook van deze is het jammer dat er geen blad aan zit. 
5 januari Het is nog niet afgelopen met de narigheid: in ons chalet lekt het. Dat deed het vorig jaar al, maar de mensen die toen zijn komen kijken lieten zich nooit meer zien en het lekte ook maar af en toe. Nu is het structureel en moet er wat gebeuren.

Tussen Kerst en Nieuwjaar was er niemand, maar vanmorgen om 9 uur gebeld en om 10 uur stonden ze op de stoep. Dat is nog eens service. Het zal wel een flinke operatie worden, maar nu is het koud, er ligt sneeuw - wat ik altijd enig vind, maar in de mineur van nu kan ik er niet blij mee zijn - en het jaargetijde laat niet toe dat het verrotte hout en de shingles erop vervangen worden. 
3 januari Daisy, onze poes, heeft een zwakke spijsvertering. Ze mag ook graag gras eten. Dat betekent dat we vaak een stuk keukenpapier nodig hebben en kattenmensen weten waarom. De keukenrol was dus op vandaag op en hoe ik ook zocht: nergens keukenpapier. Naar de supermarkt! 
Op de terugweg bedacht ik ineens dat er nog een kastje bóven de koelkast zit hier. Waarschijnlijk ben ik dat kastje al vaker vergeten. Bejaardenmomenten?

2 januari 'Ligt er geen puzzel?' was ongeveer het eerste wat de meiden zeiden. Nee, nog niet, maar er lag er zó een op tafel en met 6 paar handen zijn 1000 stukjes ook zó omgedraaid. 

Dat is het gezellige van Nederland: iedereen weer zien. Vanmiddag was Mieke hier met Roos en Louis.

Het is nog steeds behoorlijk koud, vandaag was het net boven 0 en ongezellig weer. Vannacht gaat het stevig vriezen, Sneeuw zit er helaas niet in, als je het weerbericht mag geloven.
Wie nog wat meer van 2008 wil zien kan hier terecht:  Jaaroverzicht 2008
startpagina